Nowe badanie: mrówki ciesielki precyzyjnie amputują zranione części, aby ratować towarzyszy.

WarsawNaukowcy odkryli, że mrówki stolarskie z Florydy potrafią przeprowadzać skomplikowane operacje, takie jak usuwanie zakażonych kończyn, aby ratować inne mrówki w kolonii. To odkrycie zostało opublikowane 2 lipca w czasopiśmie Current Biology. Badania pokazują, że te mrówki potrafią czyścić rany i odcinać zakażone nogi.

Oto najważniejsze wnioski z badania:

Mrówki stolarskie zajmują się czyszczeniem ran lub wykonują amputacje w zależności od rodzaju urazu. Zawsze dokonują amputacji przy obrażeniach kości udowej. Rany na piszczeli są wyłącznie czyszczone przy użyciu aparatów gębowych. Interwencja znacząco zwiększa wskaźniki przeżycia.

Erik Frank z Uniwersytetu w Würzburgu stwierdza, że jest to jedyny znany przypadek, gdzie zwierzę regularnie odcina kończyny innemu zwierzęciu. Podczas gdy niektóre mrówki, takie jak Megaponera analis, używają chemikaliów do oczyszczania ran, florydzkie mrówki stolarskie polegają wyłącznie na fizycznych metodach.

W badaniu zbadano dwa rodzaje urazów nóg u mrówek: urazy uda i goleni. W przypadku urazów uda, mrówki najpierw oczyszczały ranę, a następnie amputowały nogę. Przy urazach goleni ograniczały się jedynie do oczyszczenia rany. Ich zachowanie prawdopodobnie zależy od ryzyka zakażenia.

Mikrotomografia komputerowa wykazuje, że kość udowa jest otoczona dużą ilością tkanki mięśniowej, która wspomaga przepływ krwi. Urazy tej kości mogą zakłócać krążenie krwi, zwiększając ryzyko wystąpienia infekcji. Kość piszczelowa ma mniej mięśni i odgrywa mniejszą rolę w cyrkulacji krwi, co ułatwia bakteriom wnikanie do organizmu.

Zobacz również:

Dzisiaj · 15:58

Nowa galaktyka odkryta przez Webba: istotne wsparcie badawcze

Amputacja kości piszczelowej trwa co najmniej 40 minut, co jest zbyt długim czasem, by zatrzymać śmiertelną infekcję. Zamiast tego mrówki dokładniej oczyszczają ranę przez dłuższy okres, co zwiększa ich szanse na przeżycie.

Leczenie urazu kości udowej zazwyczaj daje 90-95% szans na przeżycie. W przypadku leczonych urazów piszczeli wskaźnik przeżycia wynosi około 75%. Bez leczenia, szanse na przeżycie dramatycznie spadają — do mniej niż 40% w przypadku urazów kości udowej i zaledwie 15% dla urazów piszczeli.

Badania wskazują, że mrówki potrafią rozpoznawać rany i dobierać najskuteczniejsze leczenie. Laurent Keller z Uniwersytetu w Lozannie twierdzi, że mrówki są w stanie wykryć, czy rana jest zakażona, i odpowiednio ją leczyć. Troska ta jest porównywalna do ludzkich systemów medycznych.

Mrówki zachowują się w ten sposób instynktownie i nie uczą się tego zachowania. Ich działania zmieniają się wraz z wiekiem, ale rodzą się z umiejętnością opieki nad potomstwem.

Naukowcy przeprowadzają testy na różnych gatunkach mrówek Camponotus, aby sprawdzić, czy to zachowanie jest powszechne. Chcą także zgłębić temat odczuwania bólu przez mrówki, ponieważ ranne mrówki dobrowolnie pozwalają innym mrówkom powoli usuwać swoje nogi. Frank uważa, że współpraca między mrówkami w takiej sytuacji jest zaskakująca.

Badanie stawia nowe pytania dotyczące zachowań mrówek i sposobu, w jaki radzą sobie z chorobami. Odkrywa ono wyższy poziom organizacji społecznej wśród zwierząt. Może to pomóc w lepszym zrozumieniu mrówek oraz ogólnych koncepcji biologicznych i ewolucyjnych.