Nieuw onderzoek: menselijke receptor voor aardse geurstof geosmin geïdentificeerd

AmsterdamWetenschappers hebben ontdekt dat de mens een receptor heeft voor geosmin, een stof afkomstig van microben die naar aarde ruikt. Het onderzoek werd geleid door Dietmar Krautwurst van het Leibniz-Instituut voor Voedsel Systemen Biologie aan de Technische Universiteit van München. Geosmin is verantwoordelijk voor de "aardse" geur wanneer regen op droge grond valt en komt ook voor in cactusbloemen en rode bieten.

Belangrijke punten:

• Menselijke receptor voor geosmin ontdekt.
• Invloed van geosmin op voedsel- en waterkwaliteit.
• Gevoeligheid voor geosmin bij verschillende dieren.
• Mogelijke toepassingen voor toezicht op voedsel- en waterkwaliteit.

Geosmine kan de kwaliteit van water en voedsel verminderen, waardoor vis, bonen en dranken zoals wijn onaangenaam ruiken. Mensen kunnen zelfs zeer kleine hoeveelheden geosmine waarnemen, al vanaf 4 tot 10 nanogram per liter water.

Het onderzoeksteam bestudeerde 616 verschillende menselijke geurreceptoren en ontdekte dat slechts één receptor, genaamd OR11A1, geosmin kon detecteren. Dezezelfde receptor reageerde ook op 2-ethylfenchol, een andere stof afkomstig van microben met een aardse geur.

Lees ook:

Vandaag · 18:08

Medeklinkers verklappen: ontdekken van wereldwijde klankpatronen

Geosmine is een chemische stof die dierlijk gedrag beïnvloedt. Fruitvliegen vermijden het omdat het aangeeft dat voedsel bedorven is. Kamelen daarentegen worden erdoor aangetrokken omdat het hen naar waterbronnen leidt. Dit toont aan dat geosmine een chemisch signaal is voor veel dieren, waaronder mensen.

Het team onderzocht hoe geurstoffenreceptoren van verschillende dieren reageren op geosmine. Ze bestudeerden kangoeroeratten, muizen, resusapen, orang-oetans, ijsberen en kamelen. De menselijke receptor is niet zo gevoelig in vergelijking met de anderen. Kangoeroeratten hebben receptoren die ongeveer 100 keer gevoeliger zijn dan die van mensen.

Deze bevindingen benadrukken het biologische belang van geosmine. Inzicht in onze gevoeligheid voor deze stof kan praktisch benut worden. Het zou kunnen helpen bij het ontwikkelen van nieuwe methoden om de voedselkwaliteit tijdens productie en opslag te controleren. Daarnaast kan het bijdragen aan betere beheersing van de waterkwaliteit in reservoirs. Het identificeren van de menselijke receptor voor geosmine is een essentiële stap. Deze inzichten kunnen de voedselveiligheid en het waterbeheer verbeteren.