Dramatyczne spotkanie prehistorycznej krowy morskiej z krokodylem i rekinami ujawnia tajemnice dawnych łańcuchów pokarmowych.

WarsawNaukowcy odkryli, że pradawna ryba morska została najpierw zaatakowana przez krokodyla, a potem pożarta przez rekina. To odkrycie rzuca światło na dietę i zachowanie zwierząt w epoce wczesnego do środkowego miocenu, trwającej od 23 milionów do 11,6 milionów lat temu. Ryba ta została zidentyfikowana jako należąca do wymarłego rodzaju Culebratherium. Dowody kopalne obejmują częściową czaszkę i osiemnaście kręgów, znalezionych w północno-zachodniej Wenezueli.

Kluczowe wnioski z badania ujawniają, że:

• Pierwszy atak starożytnego krokodyla, co wskazują głębokie ślady zębów na pysku syreny.
• Potem drapieżnictwo rekina tygrysiego (Galeocerdo aduncus), o czym świadczy ząb znaleziony w okolicy szyi oraz ślady ugryzień na całym szkielecie.
• Wyraźne nacięcia sugerujące, że krokodyl wykonał „śmiercionośny przewrót”, zachowanie nadal obserwowane u współczesnych krokodyli.

Te odkrycia pozwalają nam lepiej zrozumieć starożytne ekosystemy. Współcześnie drapieżniki często zostawiają resztki dla padlinożerców, lecz rzadko jest to odzwierciedlone w zapisie kopalnym. Odkrycie wskazuje również, że morskie krowy były kluczowym źródłem pożywienia dla wielu drapieżników, podobnie jak wieloryby we współczesnych oceanach.

Ślady na czaszce diugończyka wskazują na wyraźne, przemyślane ataki. Najpierw krokodyl próbował go zadławić, chwytając za pysk. Następnie widać głębokie cięcia, które wskazują, że diugoń został przeciągnięty i rozerwany. Ostatecznie, obrotowy ruch krokodyla spowodowałby poważne obrażenia. Takie zachowanie łowieckie przypomina sposób, w jaki krokodyle polują dzisiaj, co sugeruje, że te metody nie zmieniły się z biegiem czasu.

Zobacz również:

Dzisiaj · 22:25

Hipokamp jako klucz do opanowywania ruchów precyzyjnych

Po śmierci krowy morskiej, jej ciało stało się źródłem pożywienia dla rekinów tygrysich. Zęby rekinów i ślady ugryzień wskazują, że te prehistoryczne rekiny zjadały krowę morską, gdy tylko miały okazję. Ta sytuacja pomaga nam zrozumieć, w jaki sposób wielu drapieżników żeruje na tej samej zdobyczy, podobnie jak dzieje się to w dzisiejszych oceanach.

Skamieniałość była doskonale zachowana dzięki drobnym osadom w formacji Agua Clara. Pozwoliło to naukowcom dokładnie zbadać ślady po drapieżnictwie. Eksperci z Uniwersytetu w Zurychu oraz instytutów wenezuelskich ciężko pracowali, aby wydobyć i przeanalizować skamieniałości. Ich praca ujawniła rzadki przykład wielokrotnego drapieżnictwa w zapisie kopalnym.

Badanie tych dawnych interakcji pozwala nam lepiej zrozumieć wczesne życie na Ziemi i ewolucję gatunków. Dzięki temu naukowcy mogą porównywać dawne łańcuchy pokarmowe z dzisiejszymi ekosystemami. Znalezione podobieństwa wskazują, że podstawowe zachowania i role w przyrodzie pozostają niezmienione od milionów lat.