Akrobatyka żywieniowa wielorybów uchwycona na ujęciach z drona

WarsawNaukowcy z Instytutu Ssaków Morskich Uniwersytetu Stanowego Oregonu zbadali nawyki żywieniowe wielorybów szarych u wybrzeży Oregonu. Analizując nagrania z dronów z siedmiu lat, rozpoznali zachowania związane z wiekiem, rozmiarem i otoczeniem tych zwierząt. Badanie pokazuje, jak te czynności, takie jak płynięcie do przodu, stanie na głowie czy wypuszczanie bąbelków, ewoluują, gdy wieloryby się starzeją.

Kluczowe wnioski z badania obejmują:

• Młodsze wieloryby szare preferują techniki pływania do przodu podczas żerowania.
• Starsze osobniki częściej stają na głowie, aby dotrzeć do zdobyczy na dnie oceanu.
• Wieloryby dostosowują techniki zdobywania pożywienia w zależności od środowiska - stawanie na głowie jest powszechniejsze na rafach, gdzie gromadzą się krewetki mysidy.
• Większe wieloryby wykorzystują bąbelki powietrza do kontroli wyporności podczas dłuższych nurkowań, co pozwala na wydłużony czas żerowania.

Badania wskazują, że sposób, w jaki wieloryby zdobywają pożywienie, nie jest przypadkowy, lecz związany z ich wiekiem oraz środowiskiem. Szczególnie zachowanie polegające na balansowaniu na głowie jest umiejętnością nabytą, wymagającą zarówno siły, jak i zręczności. Młode wieloryby obserwują i starają się naśladować te zachowania, co podkreśla, jak ważna jest nauka od innych w miarę dorastania. Badanie to wyjaśnia znaczenie tych zachowań dla skutecznego żerowania wielorybów szarych w różnych miejscach.

Zobacz również:

Dzisiaj · 12:04

Mężczyźni na wsi żyją krócej i w gorszym zdrowiu

Około 200 wielorybów szarych, znanych jako Grupa Żerująca Wybrzeża Pacyfiku, decyduje się żerować blisko brzegu, zamiast wędrować na Arktykę. To zbliża je do ludzkiej aktywności, takiej jak ruch łodzi i zanieczyszczenia przybrzeżne. Poznanie ich zachowań pozwala nam opracować lepsze strategie ochrony i konserwacji tych wielorybów.

Naukowcy odkryli, że uderzenia bąbelków u wielorybów nie służą głównie do zbierania pożywienia, jak wcześniej sądzono. Zamiast tego pomagają im kontrolować wyporność. To przystosowanie sprawia, że wieloryby są bardziej energooszczędne i mogą pozostawać pod wodą dłużej, nawet na płytkich obszarach. Odkrycie to jest porównywalne do sposobu, w jaki ludzie wykorzystują oddech do zarządzania wypornością podczas nurkowania.

Analiza zachowań wielorybów, ich rozmiaru, środowiska życia oraz etapu rozwoju pozwala zrozumieć, jak zdobywają pożywienie i dostosowują się do otoczenia. Takie informacje są kluczowe dla opracowywania strategii ochrony i zarządzania populacją waleni szarych na wybrzeżu Pacyfiku. Badania prowadzone w pobliżu brzegu wzbogacają wiedzę o tych morskich stworzeniach i ich podwodnych migracjach.