Dronebeelden tonen verbluffende acrobatiek van grijze walvissen

AmsterdamOnderzoekers van het Marine Mammal Institute van de Oregon State University hebben inzicht gekregen in de eetgewoonten van grijze walvissen bij de kust van Oregon. Door middel van dronevideo's die over een periode van zeven jaar zijn verzameld, hebben ze gedragingen geïdentificeerd gelinkt aan de leeftijd, grootte en leefomgeving van de walvissen. De studie toont aan hoe deze gedragingen, zoals vooruit zwemmen, kopstand maken en luchtbellen laten ontsnappen, veranderen naarmate de walvissen ouder worden.

Belangrijke bevindingen uit het onderzoek zijn onder andere:

• Jonge grijze walvissen gebruiken meestal voorwaartse zwembewegingen tijdens het foerageren.
• Oudere walvissen doen vaker een kopstand om voedsel op de oceaanbodem te bereiken.
• Walvissen passen hun voedselzoektechnieken aan op basis van hun leefomgeving; kopstanden komen vaker voor op riffen waar mysidengarnalen zich verzamelen.
• Grotere walvissen gebruiken luchtbellen om hun drijfvermogen te beheersen tijdens langere duiken, wat hen in staat stelt langer te voeden.

Onderzoek toont aan dat de manier waarop walvissen eten niet willekeurig is, maar samenhangt met hun leeftijd en omgeving. Vooral het zogenaamde kopstandgedrag wordt aangeleerd en vereist zowel kracht als vaardigheid. Jonge walvissen observeren en proberen dit gedrag na te bootsen, wat onderstreept dat leren van anderen essentieel is naarmate ze opgroeien. Deze studie verduidelijkt waarom deze gedragingen belangrijk zijn voor de grijze walvissen om op verschillende locaties succesvol te eten.

Lees ook:

Vandaag · 15:53

Nieuw onderzoek: miljoenen bedreigd door stijgende zeespiegel langs zuidoost-Atlantische kust tegen 2100

Ongeveer 200 grijze walvissen, bekend als de Pacific Coast Feeding Group, besluiten dicht bij de kust te foerageren in plaats van naar het noordpoolgebied te reizen. Hierdoor komen ze in aanraking met menselijke activiteiten zoals bootverkeer en vervuiling langs de kust. Door hun gedrag beter te begrijpen, kunnen we effectievere beschermings- en beheersstrategieën voor deze walvissen ontwikkelen.

Onderzoekers hebben ontdekt dat de bellenwolken bij walvissen niet hoofdzakelijk dienen om voedsel te verzamelen, zoals voorheen werd gedacht. Ze zijn er juist om walvissen te helpen hun drijfvermogen te beheersen. Deze aanpassing maakt walvissen energiezuiniger en stelt hen in staat langer onder water te blijven, zelfs in ondiepe gebieden. Deze ontdekking is vergelijkbaar met hoe mensen hun adem gebruiken om hun drijfvermogen te regelen tijdens het duiken.

Het bestuderen van het gedrag van walvissen, samen met hun grootte, leefomgeving en groeifase, geeft inzicht in hoe ze voedsel vinden en zich aanpassen aan hun omgeving. Deze informatie is cruciaal voor het ontwikkelen van plannen om de bescherming en het beheer van grijze walvissen aan de Pacifische kust te verbeteren. Onderzoek in kustgebieden heeft onze kennis vergroot over deze zeedieren en hun bewegingen onder water.