Pandemisch potentieel ontrafeld: waarom sommige bacteriën SARS-CoV-2 niet kunnen nabootsen

AmsterdamEen recente studie van Yale onthulde waarom sommige vleermuiscoronavirussen die op SARS-CoV-2 lijken, minder kans hebben om een pandemie te veroorzaken. Het onderzoek werd op 29 juli gepubliceerd in Nature Microbiology. Ze onderzochten twee vleermuiscoronavirussen uit Laos die voor 97% genetisch overeenkomen met SARS-CoV-2. Deze virussen verspreiden zich niet gemakkelijk onder mensen en veroorzaken minder ernstige ziektes bij dieren.

Belangrijke bevindingen van het onderzoek:

• Vleermuiscoronavirussen waren effectief in het infecteren van menselijke luchtwegcellen.
• Ze hadden moeite met repliceren in neuscellen, wat cruciaal is voor de overdracht.
• De virussen misten de "furine klievingsplaats" die noodzakelijk is voor efficiënte toegang tot menselijke cellen.

De vleermuisvirussen konden menselijke cellen infecteren en sommige afweermechanismen van het lichaam ontwijken, vooral in de menselijke luchtwegen. Ze vermenigvuldigden zich echter niet goed in de neus. Dit is belangrijk, want de meeste virussen verspreiden zich meestal vanuit de neus, wat een grote zwakke plek is voor deze vleermuiscoronavirussen.

Het lichaam verdedigt zich tegen infecties met twee soorten immuniteit: aangeboren en adaptief. Aangeboren immuniteit reageert als eerste en is essentieel bij nieuwe virussen. Vleermuiscoronavirussen kunnen de aangeboren immuniteit ontwijken, maar verspreiden zich toch niet tussen dieren, wat erop wijst dat ze iets missen dat SARS-CoV-2 wel heeft.

Deze virussen missen de "furin knipplaats" die voorkomt in SARS-CoV-2. Het furine-enzym snijdt op deze plek in het spike-eiwit, wat het virus helpt om gemakkelijker cellen binnen te dringen. SARS-CoV-2 is afhankelijk van deze plaats om zich effectief te verspreiden en ernstige ziekte te veroorzaken. Versies van SARS-CoV-2 zonder deze plaats groeien niet goed in neuscellen en hebben moeite met verspreiden, vergelijkbaar met deze vleermuisvirussen.

Lees ook:

Vandaag · 02:11

Gen van hamsters onthult geheim van winterslaap

Het onderzoek benadrukt het belang van het bestuderen van virussen in laboratoria om te begrijpen hoe ze zich onder mensen kunnen verspreiden. Een virus dat goed kan repliceren in neuscellen, heeft mogelijk een grotere kans zich te verspreiden. Hoewel vleermuizen coronavirussen momenteel minder gevaarlijk zijn voor mensen, kunnen kleine genetische veranderingen ervoor zorgen dat ze een pandemie veroorzaken.

Uit een onderzoek blijkt dat immuniteit tegen SARS-CoV-2, verkregen door vaccinaties of eerdere infecties, ook bescherming biedt tegen vleermuisvirussen. Dit impliceert dat er enige bescherming tegen deze virussen aanwezig is.

Het kennen van het pandemische potentieel van virussen helpt ons om op toekomstige bedreigingen voorbereid te zijn. Door te ontdekken welke virussen zich gemakkelijk verspreiden en het immuunsysteem ontwijken, kunnen we vaccins en behandelingen van tevoren ontwikkelen. Dit onderzoek is essentieel om toekomstige pandemieën te herkennen en te verminderen.

Het onderzoek benadrukt de noodzaak voor betere systemen om virussen te detecteren en te volgen. Het snel identificeren van belangrijke onderdelen, zoals de furin-kloofplaats in nieuwe virussen, is essentieel. Deze informatie helpt bij het sneller ontwikkelen van oplossingen om te voorkomen dat uitbraken zich wijd verspreiden.