Hitteslachtoffers in India zwaar ondergerapporteerd, aanpak hittegolven bemoeilijkt

AmsterdamIndia telt mogelijk niet nauwkeurig hitteslachtoffers, wat gevolgen heeft voor de aanpak van de toenemende hittegolven. De afgelopen tien jaar waren de heetste voor India. Uit gezondheidsstudies blijkt dat tussen 2008 en 2019 jaarlijks tot 1.116 mensen door hitte zijn omgekomen.

India heeft moeite met het adequaat registreren van sterfgevallen door hitte. Srinath Reddy, oprichter van de Public Health Foundation of India, helpt overheden in verschillende staten om rekening te houden met hitte bij het vaststellen van doodsoorzaken. Hij ontdekte dat:

• Onvolledige verslaggeving
• Vertraagde verslaggeving
• Verkeerde classificatie van sterfgevallen

Deze factoren zorgen ervoor dat veel hittegerelateerde sterfgevallen over het hoofd worden gezien. Ondanks nationale richtlijnen, volgen veel artsen, vooral in drukke openbare ziekenhuizen, deze niet. Reddy zei dat de meeste artsen alleen de directe doodsoorzaak vastleggen en niet noteren of hitte een rol speelde. Hittegerelateerde sterfgevallen kunnen zowel inspanningsgerelateerd als niet-inspanningsgerelateerd zijn. Inspanningsgerelateerde sterfgevallen komen door directe blootstelling aan hoge temperaturen. Niet-inspanningsgerelateerde sterfgevallen doen zich voor bij jonge kinderen, ouderen of mensen met bestaande gezondheidsproblemen. Deze groepen kunnen zelfs binnenshuis sterven door de hitte.

Dileep Mavalankar, voormalig hoofd van het Indian Institute of Public Health in Gandhinagar, legde uit dat de meeste mensen die tijdens hittegolven sterven niet worden geregistreerd als hittedoden. Hij zei dat het officiële aantal hittedoden dit jaar te laag is. Er waren 40.000 geregistreerde gevallen van hitteberoerte, maar slechts 110 doden, wat slechts 0,3% van het totale aantal gevallen is. Normaal gesproken resulteert 20 tot 30% van de gevallen van hitteberoerte in de dood. Mavalankar benadrukte de noodzaak om deze sterfgevallen nauwkeurig te tellen om de impact van extreme hitte te begrijpen.

Mavalankar ontwikkelde in 2013 het eerste hitteactieplan van India voor Ahmedabad, terwijl hij werkte aan het Indian Institute of Public Health in Gandhinagar. Dit gebeurde na een hittegolf drie jaar eerder, waarbij meer dan 1.300 mensen omkwamen. Het plan omvatte maatregelen zoals:

• Meer schaduwplekken creëren voor buitenshuis werkenden
• Koele openbare gebouwen omvormen tot tijdelijke schuilplaatsen voor daklozen of mensen zonder stroom
• Zorgen dat ziekenhuizen voldoende medische voorraden en personeel hebben tijdens hittegolven

Mavalankar en zijn team onderzochten de effectiviteit van het hitteplan door te kijken naar sterfgevallen tijdens hete zomers. Aangezien er geen specifieke gegevens waren over hitte-gerelateerde sterfgevallen, hielden ze rekening met alle doodsoorzaken. Deze sterfgevallen neigen toe te nemen tijdens hittegolven, waardoor ze een schatting konden maken van de door hitte veroorzaakte overlijdens. Ze zijn van mening dat het hitte actieplan het aantal sterfgevallen tijdens hittegolven met tot wel 40% heeft verminderd.

Ahmedabad kon zich goed voorbereiden op extreme hitte omdat ze over de benodigde data beschikten. Op andere plaatsen ontbreekt deze data echter, wat het moeilijk maakt om vergelijkbare resultaten in het hele land te behalen. Het niet rapporteren van deze sterfgevallen en het niet delen van data beperkt ons vermogen om dit landelijk te doen. We kunnen dit in het hele land implementeren, maar we hebben ons hier nog niet toe gecommitteerd.

De Indiase overheid verzamelt gegevens over hittegerelateerde sterfgevallen via het National Centre for Disease Control van het ministerie van Volksgezondheid. Deze informatie wordt vervolgens doorgegeven aan de National Disaster Management Agency. Deze instantie publiceert jaarlijks een totaal aantal sterfgevallen voor het hele land, maar maakt de opdeling per staat niet openbaar.