Nowe badanie: analiza genów i pochodzenia udomowionych lisów na świecie.

WarsawNowe badanie przeprowadzone przez University of Illinois Urbana-Champaign odkrywa genetyczną historię udomowionych lisów rudych. Pierwsze lisy były trzymane w niewoli w 1896 roku na Wyspie Księcia Edwarda w Kanadzie. Naukowcy prześledzili historię od jej początków aż po współczesne populacje udomowionych lisów na całym świecie.

Halie Rando wraz ze swoim zespołem przeanalizowała archiwalne zapisy, dane genetyczne dzikich lisów oraz próbki od lisów w niewoli w Ameryce Północnej i Eurazji. Ich celem było poznanie procesu udomowienia lisów oraz zrozumienie, jak na przestrzeni czasu i w różnych rejonach świata zmieniła się ich genetyka.

Kluczowe aspekty badania:

Przeprowadzono analizę danych dotyczących DNA mitochondrialnego u lisów w dzikich i hodowlanych populacjach. Zbadano również historyczne dokumenty dotyczące międzykontynentalnego handlu lisami. Fermy lisów zaczęły prosperować ze względu na popyt na srebrną odmianę lisa rudego.

Początki dla hodowców lisów były trudne. Dzikie lisy ciężko znosiły życie w niewoli, często stresując się, co prowadziło do śmierci lub zabijania młodych. Z czasem wybierano lisy, które lepiej radziły sobie w warunkach hodowlanych. Udało im się również wyhodować lisy o srebrnym futrze, mimo że nie mieli wiedzy na temat genetyki.

Badania genetyczne ujawniają, że wszystkie lisy w niewoli pochodzą od dzikich lisów z Ameryki Północnej. Nawet lisy w Eurazji nie mają żadnych genetycznych cech dzikich lisów eurazjatyckich. Oznacza to, że wszelkie lokalne próby udomowienia lisów w Eurazji zostały przerwane lub zastąpione przez geny pochodzące z Ameryki Północnej.

Zobacz również:

Dzisiaj · 07:58

Technologia ASR dla osób z chorobą Parkinsona zyskuje precyzję

Badanie również przyczyniło się do odkrycia:

• Pochodzenie geograficzne lisów hodowlanych na całym świecie.
• Znaczenie różnorodności genetycznej w procesie udomowienia.
• Wpływ uwolnienia lisów hodowlanych na mieszanie się z gatunkami rodzimymi.

II wojna światowa zmniejszyła zapotrzebowanie na futro lisie w Ameryce Północnej, co przyczyniło się do upadku tego przemysłu. W przeciwieństwie do tego, farmy lisów w ZSRR odbudowały się dzięki wparciu rządowemu. Doprowadziło to do bardziej stabilnej hodowli lisów w Eurazji i wzrostu różnorodności genetycznej w tym regionie.

Badanie dotyczyło rosyjskiego eksperymentu z lisami, rozpoczętego w 1959 roku w Instytucie Cytologii i Genetyki w Nowosybirsku. Naukowcy hodowali lisy, które nie bały się ludzi. Po wielu pokoleniach uzyskali lisy, które były tak samo przyjazne jak psy.

Badanie wykazało, że rosyjskie lisy nie posiadały wyjątkowych genów. Oznacza to, że lisy hodowane na farmach mogą również stać się oswojone. Lisy z Nowosybirska były genetycznie bardzo zróżnicowane, ponieważ ich hodowla była starannie kontrolowana.

Anna Kukekova podkreśliła, jak projekt hodowli lisów na Wyspie Księcia Edwarda znacząco wpłynął na współczesne populacje lisów. Dzięki temu projektowi naukowcy mogą lepiej zrozumieć proces udomowienia i odkryć geny związane z łagodnym zachowaniem, co od zawsze fascynowało ludzi.

Badanie dostarcza nowych informacji na temat genetyki i udomowienia lisów hodowlanych. Naukowcy zamierzają wykorzystać tę wiedzę, aby lepiej zrozumieć genetykę stojącą za procesem udomowienia zwierząt.