Nieuw onderzoek onthult genetische geschiedenis van tamme vossen en hun wereldwijde verspreiding

AmsterdamEen nieuw onderzoek van de University of Illinois Urbana-Champaign onthult de genetische geschiedenis van gedomesticeerde rode vossen. Deze vossen werden voor het eerst in gevangenschap gehouden in 1896 op Prince Edward Island in Canada. De onderzoekers volgden de geschiedenis vanaf het begin tot de huidige gedomesticeerde vossenpopulaties wereldwijd.

Halie Rando en haar team onderzochten oude archieven, genetische data van wilde vossen, en monsters van gevangen vossen in Noord-Amerika en Eurazië. Ze wilden begrijpen hoe vossen gedomesticeerd raakten en hoe hun genetica veranderde door de tijd heen en op verschillende plekken.

Belangrijkste bevindingen uit het onderzoek:

• Het onderzoek bestudeerde mitochondriaal DNA van wilde en gevangen vossenpopulaties.
• Historische gegevens over de intercontinentale handel in vossen werden onderzocht.
• Door de vraag naar de zilveren variant van de rode vos begonnen vossenfokkerijen te floreren.

Vossenfokkers hadden aanvankelijk moeite. Wilde vossen waren lastig te fokken in gevangenschap omdat ze gestrest raakten en vaak stierven of hun jongen doodden. Mettertijd selecteerden ze vossen die beter op een boerderij gedijden. Ze slaagden er ook in om vossen met zilverkleurige vacht te fokken zonder kennis van genetica.

Genetische tests onthullen dat alle vossen in gevangenschap afstammen van wilde Noord-Amerikaanse vossen. Zelfs de vossen in Eurazië vertonen geen genetische kenmerken van wilde Euraziatische vossen. Dit impliceert dat eventuele lokale pogingen om vossen in Eurazië te domesticeren zijn gestopt of zijn vervangen door Noord-Amerikaanse genen.

Het onderzoek onthulde bovendien:

• Herkomst van boerderijkvossen wereldwijd.
• De rol van genetische diversiteit bij domesticatie.
• Hoe gekweekte vossen mengden met inheemse vossen via vrijlatingsgebeurtenissen.

Lees ook:

Vandaag · 09:56

Doorbraak in orgaanacceptatie met nanotechnologie en immunotherapie

De vraag naar vossenbont in Noord-Amerika daalde door de Tweede Wereldoorlog, waardoor de industrie instortte. In de USSR daarentegen veerden de vossenfokkerijen op dankzij overheidssteun. Dit zorgde voor stabielere kweekomstandigheden in Eurazië en grotere genetische diversiteit in de regio.

Het onderzoek richtte zich op het Russische Farm Fox-experiment uit 1959 aan het Instituut voor Cytologie en Genetica in Novosibirsk. Wetenschappers fokten vossen die niet bang waren voor mensen. Na vele generaties hadden ze vossen die net zo vriendelijk waren als honden.

Uit het onderzoek bleek dat de Russische vossen geen speciale genen hadden. Dit betekent dat boerderijvossen ook tam kunnen worden. De vossen in Novosibirsk waren genetisch zeer divers door zorgvuldig beheer van hun fokprogramma.

Anna Kukekova onderstreepte de enorme impact die het vossenfokproject op Prince Edward Island heeft gehad op de huidige vossenpopulaties. Dit project stelt onderzoekers in staat om domesticatie te begrijpen en de genen te ontdekken die verband houden met tam gedrag, een onderwerp waar de mens altijd nieuwsgierig naar is geweest.

Het onderzoek onthult nieuwe inzichten over de genetica en domesticatie van gefokte vossen. Wetenschappers hopen deze kennis te gebruiken om beter te begrijpen hoe dieren genetisch worden gedomesticeerd.