De verborgen impact: verlies van een dierbare versnelt veroudering volgens Columbia-onderzoek
AmsterdamUit een studie van de Columbia Universiteit blijkt dat het verlies van een dierbare ervoor kan zorgen dat je sneller veroudert. Onderzoekers ontdekten dat mensen die een ouder, partner, broer of zus, of kind verloren hadden, tekenen vertoonden van biologische veroudering. Dit werd gemeten met behulp van DNA-markers, bekend als epigenetische klokken. Biologische veroudering houdt in dat de werking van cellen, weefsels en organen afneemt, wat kan leiden tot een toename van chronische ziekten. De studie werd gepubliceerd in JAMA Network Open.
Belangrijkste bevindingen: Verlies in de kindertijd, adolescentie en volwassenheid kan invloed hebben op de veroudering van het lichaam. Meer volwassenen (27%) verloren hun ouders in vergelijking met kinderen (6%). Zwarte en Hispanic deelnemers ervoeren meer verliezen dan Witte deelnemers.
De Nationale Longitudinale Studie van Adolescentie tot Volwassenheid begon in 1994-95. Tegen de tijd van Golf V (2016-2018) hadden ongeveer 4.500 deelnemers DNA-monsters verstrekt voor testen. Deze monsters werden gebruikt om biologische veroudering te meten met verschillende epigenetische klokken, waaronder DunedinPACE.
Uit het onderzoek blijkt dat bijna 40% van de mensen op volwassen leeftijd minstens één verlies heeft ervaren. Personen die twee of meer verliezen hadden geleden, vertoonden op basis van epigenetische metingen een oudere biologische leeftijd. Het meemaken van meerdere verliezen in de volwassenheid was sterker gekoppeld aan biologische veroudering dan het ervaren van één of geen verliezen.
Het verlies van een dierbare kan leiden tot psychische problemen, hartklachten en een verhoogde overlijdenskans. Uit het onderzoek bleek dat herhaalde verliezen deze risico's verder versterken. Dit is een belangrijk gezondheidsprobleem dat vaak over het hoofd wordt gezien. Allison Aiello, hoofdauteur van het onderzoek, benadrukte dat bepaalde levensfasen mensen gevoeliger kunnen maken voor deze gezondheidsrisico's.
Uit dit onderzoek blijkt dat het cruciaal is om mensen te ondersteunen die verlies ervaren, vooral wanneer het om kinderen of jongvolwassenen gaat. Ze hebben middelen nodig om hun verdriet te verwerken en te herstellen van het trauma.
Mensen zijn van nature sociaal. Onze relaties beïnvloeden zowel onze emotionele als fysieke gezondheid. Het verlies van een dierbare is erg zwaar en heeft meer impact op ons lichaam dan we dachten. Tijdens zo'n periode kunnen stresshormonen zoals cortisol toenemen en het verouderingsproces versnellen. Psychische problemen door verlies kunnen deze stress verergeren. Dit onderzoek toont aan dat de volksgezondheid sociale en emotionele trauma's moet aanpakken. Door te focussen op mentale gezondheidsvoorzieningen kan de fysieke impact van dergelijke verliezen verminderd worden.
Deskundigen van UNC Chapel Hill, North Carolina State University en de Universiteit van Texas in Austin hebben aan deze studie bijgedragen. Het onderzoek werd ondersteund door diverse gezondheidsinstituten en subsidies, wat het belang en de brede acceptatie ervan benadrukt.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1001/jamanetworkopen.2024.21869en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Allison E. Aiello, Aura Ankita Mishra, Chantel L. Martin, Brandt Levitt, Lauren Gaydosh, Daniel W. Belsky, Robert A. Hummer, Debra J. Umberson, Kathleen Mullan Harris. Familial Loss of a Loved One and Biological Aging. JAMA Network Open, 2024; 7 (7): e2421869 DOI: 10.1001/jamanetworkopen.2024.21869Deel dit artikel