Astronomen verbaasd door onverwacht rotatiepatroon bij ster V889 Herculis in Hercules-constellatie

AmsterdamAstronomen aan de Universiteit van Helsinki ontdekten dat de nabije ster V889 Herculis, op ongeveer 115 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Hercules, een andere rotatiepatroon heeft vergeleken met sterren zoals onze Zon. Ze observeerden een unieke manier waarop deze ster draait.

• De ster draait het snelst op een breedtegraad van ongeveer 40 graden.
• De rotatiesnelheid neemt af bij zowel de evenaar als de polen.
• Zo'n profiel is noch waargenomen bij andere sterren, noch voorspeld door simulaties.

Deze ontdekking verandert onze kennis over de rotatie van sterren. Wetenschappers dachten dat ze dit goed begrepen hadden: sterren zoals de Zon draaien het snelst bij de evenaar en langzamer bij de polen. Het team onder leiding van Mikko Tuomi paste een nieuwe statistische methode toe om deze bijzondere patronen te herkennen. Tuomi stelt dat dit aantoont dat we nog veel te leren hebben over het functioneren van sterren en de productie van magnetische velden.

Sterren, waaronder de Zon, bestaan uit plasma en hebben geen vaste oppervlakken. Hun rotatie wordt beïnvloed door convectieprocessen die van richting veranderen op verschillende breedtegraden. Dit fenomeen, bekend als differentiële rotatie, wordt beïnvloed door factoren zoals massa, leeftijd, chemische samenstelling, rotatieperiode en magnetische velden. De vreemde rotatie van V889 Herculis toont aan dat deze factoren niet altijd volgens verwachting werken.

Het onderzoeksteam, onder leiding van Thomas Hackman, gebruikte een nieuwe methode om de rotatie van sterren te bestuderen. Deze methode onderzoekt veranderingen in de helderheid van een ster die worden veroorzaakt door vlekken op het steroppervlak die over verschillende breedtegraden bewegen. Ze onderzochten ook een andere ster, LQ Hydrae, waarbij bleek dat deze een gelijkmatigere rotatie heeft van de evenaar tot de polen.

Lees ook:

Vandaag · 20:17

Onthuld: methaanthiol als krachtige klimaatkoeler van oceanen met wereldwijd effect

Sterwaarnemingen werden gedurende 30 jaar uitgevoerd bij Fairborn Observatory met behulp van robotische telescopen. Deze langetermijngegevens zijn essentieel geweest om het gedrag van sterren te begrijpen. Gregory Henry, een senior astronoom aan de Universiteit van Tennessee, leidde dit onderzoek bij Fairborn en heeft belangrijke bijdragen geleverd.

Deze resultaten zijn om meerdere redenen van belang:

• Ze bieden nieuwe inzichten in de interne dynamiek van sterren.
• Ze kunnen van invloed zijn op hoe we zonne-activiteit voorspellen, zoals zonnevlekken en uitbarstingen.
• Ze roepen vragen op over de factoren die sterrotatie beïnvloeden.

V889 Herculis en LQ Hydrae zijn jonge sterren van ongeveer 50 miljoen jaar oud, vergelijkbaar met de jonge Zon. Ze draaien snel en voltooien een rotatie in ongeveer 1,5 dag. Door deze sterren langdurig te bestuderen, kunnen we meer te weten komen over hoe sterren functioneren.

De bevindingen uit Helsinki tonen aan dat kleine grondgebaseerde observatoria nog steeds cruciaal zijn voor fundamenteel astrofysisch onderzoek, zelfs met de huidige geavanceerde ruimtetelescopen. Deze ontdekking helpt ons beter te begrijpen hoe sterren roteren en wat deze processen controleert, wat het belang benadrukt van voortdurende gedetailleerde observaties en nieuwe analysemethoden.