Lokiceratops z nietypowymi rogami: nowe odkrycie prehistorycznego roślinożercy opisane w badaniu PeerJ.

WarsawJoseph Sertich i Mark Loewen odkryli nowego dinozaura o nazwie Lokiceratops rangiformis. Ten roślinożerny dinozaur żył 78 milionów lat temu.

Lokiceratops posiada duże, ostre rogi znajdujące się na tylnej części swojej kostnej tarczy na końcu głowy. Ma także asymetryczne rogi przypominające poroże renifera.

Kluczowe fakty:

• Nazwa: Lokiceratops rangiformis
• Odkrycie: północna Montana, 2019
• Szacowane wymiary: długość 22 stopy, waga 11 000 funtów
• Cechy charakterystyczne: największe rogi na kryzie, jakie kiedykolwiek zaobserwowano u dinozaurów rogatych
• Lokalizacja: Muzeum Ewolucji w Danii

Sertich i Loewen to paleontolodzy. Sertich jest zatrudniony w Smithsonian Tropical Research Institute, a Loewen pracuje w Natural History Museum of Utah. Oboje mają również związki z Muzeum Ewolucji w Danii, gdzie przechowywany jest Lokiceratops.

Lokiceratops został odkryty w 2019 roku na północy Montany, blisko granicy z Kanadą. Naukowcy Sertich i Loewen złożyli dinozaura z małych fragmentów kości. Po zrekonstruowaniu czaszki okazało się, że był to nowy gatunek dinozaura.

Lokiceratops to największy dinozaur z grupy centrosaurynów znaleziony w Ameryce Północnej. Posiada największe rogi na kołnierzu, jakie kiedykolwiek widziano u rogatych dinozaurów. W przeciwieństwie do swoich krewniaków, nie ma typowego rogu nosowego.

Zobacz również:

Dzisiaj · 04:18

Wulkany na Io ujawniają wewnętrzne ciepło księżyca

Rogi Lokiceratopsa prawdopodobnie służyły do przyciągania partnerów lub rozpoznawania swojego gatunku. Dzisiejsze ptaki wykorzystują kolory i wzory piór w podobnym celu. To porównanie pozwala lepiej zrozumieć funkcję rogów.

Nowy dinozaur został odkryty w tych samych skałach, co cztery inne gatunki dinozaurów. Oznacza to, że pięć różnych dinozaurów żyło razem 78 milionów lat temu w bagnach i na równinach przybrzeżnych. Obszary te znajdowały się wzdłuż wschodniego wybrzeża Laramidii, która była zachodnią częścią Ameryki Północnej, uformowaną przez miejdską drogę wodną.

Trzy z tych gatunków były blisko spokrewnione i nie występowały nigdzie indziej. Sertich zauważył, że odnalezienie takiej różnorodności gatunków żyjących razem jest rzadkością. W przeciwieństwie do dzisiejszej szerokiej gamy dużych ssaków, te pradawne zwierzęta żyły na ograniczonym obszarze.

Lokiceratops pokazuje, że gatunki mogą szybko ewoluować na małych obszarach. Taka szybka ewolucja zachodzi czasem również u ptaków. Jednak do czasu pojawienia się Triceratopsa, 12 milionów lat później, między Kanadą a Meksykiem pozostały tylko dwa gatunki dinozaurów z rożkami. Ta redukcja liczby gatunków może być spowodowana bardziej jednolitym klimatem.

Odkrycie Lokiceratopsa ujawnia, że istniało więcej rodzajów dinozaurów, niż przypuszczaliśmy. Ten nowy gatunek pozwala naukowcom lepiej zrekonstruować drzewo rodowe dinozaurów z rogami. Umożliwia także zrozumienie, jak różne dinozaury były ze sobą spokrewnione i jak ewoluowały na przestrzeni czasu.