Zwolnienie pradów oceanicznych z przeszłości ostrzega przed przyszłym chaosem klimatycznym. Konieczne działania.

WarsawBadania przeprowadzone przez Uniwersytet Kalifornijski w Riverside pokazują, że w przeszłości Ziemi ekstremalne upały spowalniały przepływ wody między powierzchnią a głębokim oceanem. Ten proces jest istotny, ponieważ pomaga w rozprzestrzenianiu ciepła po całej planecie, czyniąc wiele obszarów odpowiednimi do życia. Naukowcy analizowali mikroskopijne skamieniałości muszli z pradawnych osadów głębinowych, aby zrozumieć, jak ten przepływ reagował około 50 milionów lat temu. Klimat w tamtym czasie przypomina to, co możemy zobaczyć pod koniec tego stulecia, jeśli nie dokonamy znaczących redukcji emisji węgla.

Oceany pomagają regulować klimat Ziemi, transportując ciepłą wodę z równika do biegunów, co utrzymuje stabilność temperatur. Bez tego równik byłby znacznie cieplejszy, a bieguny dużo chłodniejsze. Zmiany w tym procesie mogą prowadzić do nagłych zmian klimatycznych. Oceany także pochłaniają dwutlenek węgla pochodzący z działalności ludzkiej, co jest istotne, ponieważ zawierają największą ilość węgla na powierzchni Ziemi.

Kluczowe wnioski z badania:

Oceany zawierają prawie 40 bilionów ton węgla, co stanowi ponad 40 razy więcej niż ilość węgla w atmosferze. Pochłaniają one około jedną czwartą emisji CO2 spowodowanych działalnością człowieka.

Sandra Kirtland Turner z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside stwierdziła, że wolniejsze ruchy oceanów prowadzą do mniejszej absorpcji węgla, co oznacza, że więcej CO2 pozostanie w atmosferze. W przeszłości badania skupiały się na zmianach ruchów oceanicznych podczas okresów, takich jak koniec ostatniej epoki lodowej, jednak te sytuacje nie odpowiadają dzisiejszym wysokim poziomom CO2 ani obecnemu ociepleniu.

Zobacz również:

Dzisiaj · 15:53

Miliony zagrożone przez zmiany klimatyczne: ryzyko na południowo-wschodnim wybrzeżu Atlantyku rośnie

Aby zrozumieć, jak cyrkulacja oceaniczna może ulec zmianie w wyniku globalnego ocieplenia, naukowcy zbadali wczesny eocen, który miał miejsce około 49 do 53 milionów lat temu. W tym okresie Ziemia była znacznie cieplejsza, a okazyjne wzrosty stężenia CO2 i temperatury, określane jako hipertermale, były powszechne. Hipertermale są uważane za najlepsze odniesienia do przyszłych zmian klimatycznych.

Zespół badał cyrkulację oceaniczną, analizując skamieniałe muszle małych organizmów zwanych otwornicami, które występują w oceanach na całym świecie. Te muszle zbudowane są z węglanu wapnia. Naukowcy mierzyli izotopy tlenu w muszlach, aby określić dawne temperatury oceanów oraz poziomy lodu na Ziemi w tamtym czasie. Analizowali również izotopy węgla, aby ustalić wiek wody, w której znaleziono muszle.

Badania te pomagają naukowcom zrozumieć, jak oceany mogą zareagować na przyszłe ocieplenie. Obecnie naukowcy stosują modele komputerowe do prognozowania zmian. Zespół badawczy wykorzystał podobne modele do badania reakcji starożytnych oceanów na ocieplenie. Aby zweryfikować wyniki swoich modeli, analizowali skorupki foraminiferów.

Obecnie w powietrzu znajduje się około 425 części na milion dwutlenku węgla. Ludzie emitują rocznie niemal 37 miliardów ton CO2. Jeśli ten trend się utrzyma, pod koniec tego stulecia warunki mogą przypominać te z wczesnego eocenu. Kirtland Turner podkreśla konieczność ograniczenia emisji. Zwraca uwagę, że nawet niewielkie redukcje emisji dwutlenku węgla są znaczące, ponieważ prowadzą do mniejszych skutków, mniejszej liczby ofiar oraz mniejszych zmian w przyrodzie.

Redukcja emisji jest istotna, aby zapobiec poważnym problemom klimatycznym.