Nieuw onderzoek: grote kans op behandeling witte-neussyndroom dankzij schimmelinzicht bij Noord-Amerikaanse vleermuizen

AmsterdamAl 18 jaar vormt een schimmel genaamd Pseudogymnoascus destructans een groot probleem voor de Noord-Amerikaanse vleermuizen. Deze schimmel veroorzaakt het dodelijke white-nose syndrome dat vele vleermuissoorten treft. Wetenschappers hebben veel over de schimmel ontdekt, maar begrijpen nog steeds niet hoe de infectie bij vleermuizen begint.

Onderzoekers aan de Universiteit van Wisconsin-Madison, onder leiding van Bruce Klein en Marcos Isidoro-Ayza, hebben belangrijke ontdekkingen gedaan. Ze bestudeerden hoe een schimmel de huidcellen van vleermuizen, genaamd keratinocyten, binnendringt en beïnvloedt.

Belangrijke bevindingen zijn onder andere:

• De schimmel zoekt een schuilplaats in geïnfecteerde cellen.
• Het zorgt ervoor dat cellen niet afsterven, zodat het het immuunsysteem van de vleermuis kan ontwijken.
• De binnendringing in cellen vindt plaats tijdens de toestand van verminderde stofwisseling bij vleermuizen, ook wel torpor genoemd.

Klein en Isidoro-Ayza deden hun ontdekkingen door de eerste cellijn uit de huid van een kleine bruine vleermuis te ontwikkelen. Ze simuleerden ook winterslaapomstandigheden en varieerden lichaamstemperaturen om te observeren hoe de schimmel zich gedraagt. Dit was van cruciaal belang omdat de schimmel goed groeit in de kou en blijft bestaan wanneer vleermuizen opwarmen.

Wetenschappers hebben ontdekt dat een schimmel de epidermale groeifactorreceptor (EGFR) gebruikt om cellen binnen te dringen. Deze receptor speelt ook een rol bij sommige vormen van longkanker, die worden behandeld met het medicijn gefitinib. Interessant genoeg werd de infectie bij vleermuizen gestopt door EGFR te blokkeren met gefitinib. Dit door de FDA goedgekeurde medicijn zou in de toekomst mogelijk witte-neussyndroom kunnen behandelen of voorkomen.

Lees ook:

27 september 2024 · 16:55

Fed-expert adviseert voorzichtigere renteverlaging in VS

De schimmel hanteert slimme strategieën om te overleven zelfs wanneer vleermuizen actief zijn:

• Tijdens periodes van wakker worden, manipuleert de schimmel cellen om het via endocytose op te nemen.
• Schimmelsporen zijn bedekt met melanine, wat hen beschermt tegen celverdediging.
• De schimmel blokkeert apoptose, wat zou zorgen dat het blootgesteld wordt aan immuuncellen.

De bevindingen van de studie kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe behandelingen en vaccins. De studie werd gefinancierd met $2 miljoen van de National Science Foundation en de Paul G. Allen Family Foundation. Het onderzoeksteam werkte samen met wetenschappers van de U.S. Fish and Wildlife Service en het National Wildlife Health Center van de U.S. Geological Survey.

Dit onderzoek is cruciaal voor het beschermen van vleermuizen, die helpen bij de bestuiving en plaagbestrijding. Daarnaast biedt het ons inzichten in schimmelziekten, welke een groot probleem vormen voor diverse plantensoorten, kikkers en reptielen.

Het werk van de onderzoekers is een belangrijke stap in het begrijpen en bestrijden van witte-nachtschimmel. Meer onderzoek kan leiden tot manieren om vleermuizen en andere dieren te beschermen tegen schadelijke schimmels. Deze studie benadrukt het belang van natuurbehoud en de noodzaak van financiering en samenwerking in wetenschappelijk onderzoek.