Uitsterven dinosauriërs bood nieuwe kansen voor verspreiding van druiven, blijkt uit oude zaden

AmsterdamOnderzoekers hebben versteende druivenpitten gevonden in Colombia, Panama en Peru, die tussen de 60 en 19 miljoen jaar oud zijn. Deze ontdekkingen, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Plants, tonen aan dat druiven zich wijd verspreidden na het uitsterven van de dinosauriërs. Een van deze druivensoorten is de oudste bekende plant uit de druivenfamilie in het westelijk halfrond.

Fabiany Herrera, een paleobotanica-expert van het Field Museum in Chicago, vertelde dat dit de oudste druiven zijn die in deze regio zijn gevonden, net iets jonger dan de oudste exemplaren elders. Hij zei ook dat druiven zich over de hele wereld verspreidden nadat de dinosauriërs uitstierven.

Belangrijkste bevindingen:

• Fossiele druivenzaden zijn ontdekt in Colombia, Panama en Peru.
• De zaden zijn tussen de 60 en 19 miljoen jaar oud.
• Deze fossielen behoren tot de oudste druivenzaden die ooit in het westelijk halfrond zijn gevonden.
• De vondst suggereert dat druiven zich begonnen te verspreiden na het uitsterven van de dinosauriërs.

Zachte plantendelen, zoals fruit, worden zelden fossielen, dus zaden bieden ons de beste informatie. De oudste bekende druivenzaad fossielen zijn gevonden in India en dateren van 66 miljoen jaar geleden. Dit valt samen met de inslag van de asteroïde die de dinosauriërs uitroeide en het leven op aarde veranderde.

Herrera en zijn team vermoeden dat bossen veranderden na het verdwijnen van dinosauriërs. Grote dinosauriërs hielden de bossen wellicht open door bomen omver te duwen. Zonder deze reuzen werden de bossen dichter en kregen ze meerdere lagen vegetatie. Dit gaf planten zoals druiven de kans om goed te groeien.

Lees ook:

Vandaag · 09:53

Ontcijferde voornaamwoorden: hersenen onthullen rol van geheugen

Mónica Carvalho, mede-auteur naast Herrera, verklaart dat na deze massale uitsterving meer planten begonnen te klimmen aan bomen met behulp van wijnstokken, zoals druiven. Vogels en zoogdieren, die na het uitsterven in aantal en variëteit toenamen, hebben waarschijnlijk geholpen bij de verspreiding van druivenzaden.

Herrera begon tijdens zijn studietijd met het zoeken naar de oudste druiven in Zuid-Amerika. In 2022 vond zijn collega Carvalho een fossiel in de Colombiaanse Andes en verklaarde dat het om een druif ging. Dit 60 miljoen jaar oude fossiel is de oudste druif ooit gevonden in Zuid-Amerika en een van de oudste ter wereld.

CT-scans bevestigden dat het fossiel echt was. Het team noemde het Lithouva susmanii ter ere van Arthur T. Susman, een belangrijke ondersteuner van de Zuid-Amerikaanse paleobotanie. De studie onthulde negen nieuwe fossiele wijnsoorten uit Colombia, Panama en Peru, daterend van 60 tot 19 miljoen jaar geleden.

Fossielen tonen de evolutie van druiven en momenten waarop sommige soorten uitstierven of zich naar nieuwe gebieden verspreidden. Zo groeien Leea-soorten nu alleen nog in het oostelijk halfrond. Deze geschiedenis benadrukt hoe druiven kunnen overleven en zich aanpassen aan verschillende omstandigheden.

Herrera en zijn team geloven dat dit onderzoek ons helpt om biodiversiteitscrises beter te begrijpen. Hij is geïnteresseerd in hoe deze kleine zaden ons veel kunnen vertellen over veranderingen in het bos. Onderzoekers van het Field Museum, de Universiteit van Michigan en het Smithsonian Institution werkten ook mee aan het onderzoek.