Czynniki socjoekonomiczne bardziej wpływają na więź dzieci z naturą niż miejsce zamieszkania.

WarsawBadania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Lundzie w Szwecji wykazały, że dochód i poziom wykształcenia dziecka mają większy wpływ na ich relację z naturą niż to, czy mieszkają w mieście czy na wsi.

Naukowcy odkryli, że mieszkanie na wsi niekoniecznie sprawia, że ludzie czują się bardziej związani z naturą.

• Dzieci z regionów o wyższym poziomie wykształcenia wykazywały lepszą wiedzę o gatunkach.
• Wyższe dochody gospodarstw domowych były powiązane z większą aktywnością w naturze.
• Bezpośredni dostęp do przyrody w pobliżu domu był związany z wyższym poczuciem dobrostanu wśród dzieci.

Badania wskazują, że środowisko społeczne i ekonomiczne wpływa na sposób, w jaki dzieci nawiązują więź z naturą. Na przykład, dobrze wykształceni rodzice zazwyczaj cenią naukę na świeżym powietrzu i uczą swoje dzieci doceniania przyrody. Podobnie, rodziny z wyższymi dochodami stać na takie aktywności jak odwiedzanie parków czy dołączanie do grup związanych z ochroną przyrody.

Zobacz również:

Dzisiaj · 23:07

Nowe podejście: zwiększenie wiarygodności badań mózgu dla lepszych wyników naukowych.

Badanie obejmowało również zajęcia na świeżym powietrzu w szkole, takie jak dokarmianie ptaków. Naukowcy odkryli, że te aktywności pomogły dzieciom lepiej poznać różne gatunki. Nie zaobserwowano jednak zmiany w ich ogólnym samopoczuciu ani w stosunku do przyrody. Wskazuje to, że sukces takich projektów w dużej mierze zależy od zaangażowania nauczycieli i rodziców. Podkreśla to, że budowanie więzi z naturą wymaga zarówno interakcji społecznych, jak i spędzania czasu na świeżym powietrzu.

Badanie wykazało, że dzieci, które nie mają w pobliżu swojego domu zbyt wiele zieleni, zyskały najwięcej dzięki projektowi dokarmiania ptaków. To podkreśla, jak istotne jest sprawiedliwe planowanie miejskie, które zapewnia dostęp do terenów zielonych dla każdego, niezależnie od sytuacji finansowej.

Ważne jest, aby dzieci spędzały czas na łonie natury, ale musimy również usuwać bariery finansowe i społeczne, aby wszystkie dzieci miały możliwość korzystania z niej. Aby przyszłe pokolenia mogły czerpać korzyści z obcowania z naturą, powinniśmy tworzyć programy, które zapewnią każdemu, niezależnie od tego, czy mieszka w mieście, czy na wsi, szansę na jej doświadczenie.