Nieuwe inzichten: Dura-Europos-onderzoek zet vroegchristelijke 'huiskerktraditie' op losse schroeven
AmsterdamEen nieuwe studie in het Journal of Roman Archaeology beweert dat een oud gebouw in Dura-Europos, vaak beschouwd als de vroegste christelijke huiskerk, mogelijk geen traditioneel huis was. Onderzoekers Camille Leon Angelo van Yale en Joshua Silver van de Universiteit van Manchester wijzen op belangrijke structurele veranderingen in het gebouw die niet typerend zijn voor huizen in dat gebied. Dit stelt de lang bestaande opvattingen over vroege christelijke gebedsplaatsen ter discussie.
Uit het onderzoek kwamen meerdere opvallende verschillen naar voren tussen dit gebouw en andere woningen in Dura-Europos: het had geen waterreservoir zoals andere huizen, de begane grond was aangepast met een grote ruimte en een kleine doopkapel, de muren waren versierd met schilderingen van figuren die ongebruikelijk waren in normale woningen, en de indeling van de bewegingsruimte binnen was anders dan in typische huizen.
De onderzoekers analyseerden hoe het zonlicht invloed had op het gebouw. Uit hun testen bleek dat de renovaties meer zonlicht in de kamers toelieten, waardoor mensen overdag activiteiten konden uitvoeren zonder gebruik te maken van elektrische verlichting. Dit verschilt van de meeste huizen, waar vaker lampen of kaarsen worden gebruikt.
Leon Angelo is van mening dat we onze kennis over vroegchristelijke gebedsruimtes moeten herzien. Veel mensen denken tegenwoordig dat de eerste christenen hun huizen gebruikten voor hun erediensten, zoals beschreven in het Nieuwe Testament. Zijn onderzoek toont echter aan dat het "christelijke gebouw" in Dura-Europos geen woning was op het moment dat het voor religieuze activiteiten werd gebruikt.
Het heroverwegen hiervan heeft bredere consequenties. Als dit gebouw geen huiskerk was, wat betekent dit dan voor ons begrip van de vroege christelijke eredienst? Het suggereert dat vroege christelijke gemeenschappen mogelijk eerder geavanceerdere gebouwen en duidelijkere religieuze ruimten hadden dan we dachten. Dit kan ook ons perspectief op andere gebouwen die als huiskerk worden beschouwd, veranderen.
De resultaten bemoeilijken het begrip van vroege christelijke gemeenschappen en suggereren dat een nauwkeurig onderzoek van de archeologische vondsten uit deze periode noodzakelijk is. Dankzij lopende projecten zoals het International Digital Dura-Europos Archive (IDEA) krijgen onderzoekers meer hulpmiddelen om de geschiedenis en artefacten van deze vroege groepen opnieuw te bestuderen.
Door deze structuren te bestuderen zonder moderne benaderingen, krijgen we een helderder en nauwkeuriger beeld van het vroege christelijke leven en de eredienst. Dit stimuleert wetenschappers om grondiger te onderzoeken hoe vroege christenen hun religieuze ruimtes gebruikten en ervoeren, in plaats van latere interpretaties toe te passen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1017/S1047759424000126en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Camille Leon Angelo, Joshua Silver. Debating the domus ecclesiae at Dura-Europos: the Christian Building in context. Journal of Roman Archaeology, 2024; 1 DOI: 10.1017/S1047759424000126Deel dit artikel