Nieuw onderzoek: vijf keer meer vissoorten met uitsterven bedreigd dan eerder gedacht
AmsterdamOnderzoekers melden dat 12,7% van de mariene beenvissensoorten mogelijk zal uitsterven. Dit percentage ligt aanzienlijk hoger dan de eerdere schatting van de Internationale Unie voor Natuurbescherming, die 2,5% bedroeg. De studie van Nicolas Loiseau, Nicolas Mouquet en hun team van de MARBEC-eenheid in Montpellier, Frankrijk, benadrukt de dringende noodzaak om wereldwijd meer aandacht te besteden aan natuurbehoud.
Een rapport van PLOS Biology onderzocht bijna 5.000 soorten waarvan de beschermingsstatus onbekend was. De onderzoekers gebruikten geavanceerde computerprogramma's om te voorspellen hoe waarschijnlijk het is dat deze soorten uitsterven.
De studie maakte gebruik van data van 13.195 soorten, waaronder:
- Voorkomensgegevens
- Biologische kenmerken
- Taxonomie
- Menselijk gebruik
Loiseau en zijn team bestudeerden 4.992 soorten waarvoor onvoldoende gegevens beschikbaar waren. Ze ontdekten dat 78,5% van deze soorten kon worden ingedeeld als Niet Bedreigd of Bedreigd. Het aantal soorten dat als Bedreigd werd beschouwd, nam aanzienlijk toe, terwijl het aantal Niet Bedreigde soorten met een derde steeg.
Uit het onderzoek bleek dat soorten met een hoger risico op uitsterven meestal in kleine gebieden leven, grote lichaamsmaten hebben en langzaam groeien. Soorten in ondiepe wateren lopen ook meer kans om uit te sterven. Risicogebieden bevinden zich in de Zuid-Chinese Zee, de Filippijnse en Celebeszeeën, en langs de westkusten van Australië en Noord-Amerika. Onderzoekers adviseren om meer inspanningen te richten op het onderzoeken en beschermen van deze regio's, evenals de Pacifische eilanden en de pool- en subpolaire gebieden van het zuidelijk halfrond.
De studie benadrukt een groot probleem voor de wereldwijde visbescherming. Bijna 38% van de mariene vissoorten kunnen geen officiële beschermingsstatus krijgen door een gebrek aan gegevens. Het combineren van traditionele methoden met AI-gedreven modellen kan helpen dit probleem op te lossen. Dat is echter niet voldoende. Effectieve bescherming vereist ook diverse benaderingen, waaronder directe evaluaties en meer veldonderzoek, vooral in minder bestudeerde gebieden zoals de Koraaldriehoek.
Het gebruik van AI in natuurbeschermingswetenschap biedt snelle en betaalbare manieren om informatie te verzamelen. Toch moeten we niet vergeten dat AI-tools slechts hulpmiddelen zijn. Ze kunnen het werk van wetenschappers in het veld niet volledig vervangen.
Het ontwikkelen van een "voorspelde IUCN-status" index zou een waardevolle aanvulling kunnen zijn op de huidige "gemeten IUCN-status". Deze nieuwe index kan snel aanduiden welke soorten dringend bescherming nodig hebben.
Om dit groeiende probleem aan te pakken, is het cruciaal dat overheden, non-profitorganisaties, en wetenschappers wereldwijd samenwerken. Meer financiering, betere regelgeving en het voorlichten van het publiek zijn van levensbelang om het uitsterven van zeedieren te voorkomen. De recente gegevens zouden ons moeten aanzetten tot krachtigere maatregelen om de maritieme biodiversiteit voor de toekomst te beschermen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1371/journal.pbio.3002773en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Nicolas Loiseau, David Mouillot, Laure Velez, Raphaël Seguin, Nicolas Casajus, Camille Coux, Camille Albouy, Thomas Claverie, Agnès Duhamet, Valentine Fleure, Juliette Langlois, Sébastien Villéger, Nicolas Mouquet. Inferring the extinction risk of marine fish to inform global conservation priorities. PLOS Biology, 2024; 22 (8): e3002773 DOI: 10.1371/journal.pbio.3002773Deel dit artikel