Jonge spreeuwen migreren op eigen houtje: onafhankelijk navigeren bewezen

AmsterdamJonge spreeuwen migreren naar hun winterverblijven zonder oudere vogels te volgen. Een nieuwe studie bevestigde dit door oude experimenten opnieuw te onderzoeken en nieuwe data toe te voegen. Onderzoekers van het Nederlands Instituut voor Ecologie en het Zwitsers Instituut voor Vogelkunde heranalyseerden een 'verplaatsexperiment' van bioloog Albert Perdeck uit de jaren 50 en 60. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in Biology Letters.

Albert Perdeck verplaatste veel spreeuwen van Nederland naar Zwitserland en Spanje om te bestuderen hoe ze hun trekroute vinden. Jonge spreeuwen, die niet gewend waren aan hun nieuwe omgeving, bleven in hun oorspronkelijke zuidwestelijke richting vliegen en eindigden in Zuid-Frankrijk en Spanje. Volwassen spreeuwen, die zich bewust waren van de nieuwe locaties, wijzigden hun routes om de gebruikelijke overwinteringsgebieden in de Britse Eilanden en Frankrijk te bereiken.

Belangrijkste Bevindingen Uit Het Onderzoek

1. Jonge spreeuwen trekken zelfstandig.
2. Volwassen spreeuwen passen hun routes aan als ze verplaatst worden.
3. Spreeuwen volgen niet het trekgedrag van andere vogels.

Het Nederlands Centrum voor Vogelmigratie en Demografie en Vogelwarte Sempach gebruiken nog steeds metalen pootringen met unieke codes om vogels te identificeren. De onderzoekers vergeleken oude gegevens met de bewegingen van lokale spreeuwen in Zwitserland en Spanje. Ze ontdekten dat spreeuwen die naar nieuwe plekken verhuisden, de lokale vogels niet volgden of hun migratiegewoonten kopieerden.

Spreeuwen zijn sociale vogels, maar ze leren hun trekroutes niet van elkaar. Uit een nieuw onderzoek blijkt dat spreeuwen alleen reizen. Zelfs 's nachts volgen ze niet het gedrag van andere vogels.

Lees ook:

Vandaag · 22:07

Geheime talen en culturen van het Elizabethaans Londen ontdekt

Dit is belangrijk om meerdere redenen. Ten eerste beantwoordt het een langbestaande wetenschappelijke vraag. Veel experts dachten dat jonge spreeuwen zich bij lokale zwermen zouden voegen en hun migratieroutes zouden volgen. Ten tweede toont de studie aan hoe cruciaal het is om te begrijpen of het migratiegedrag aangeboren of aangeleerd is. Met veranderingen in het mondiale klimaat en landgebruik is het essentieel om te weten hoe vogels hun weg vinden.

Aangeleerd gedrag kan snel veranderen, wat dieren helpt zich aan te passen. Erfelijk gedrag is minder flexibel en kan een probleem vormen voor spreeuwen. Spreeuwen gedijen goed in gebieden met veel mensen, maar hun vaste trekgewoonten kunnen na verloop van tijd problemen veroorzaken.

Dit onderzoek draagt bij aan ons begrip van vogeltrek. Het is fantastisch om te zien hoe oude experimenten met nieuwe gegevens kunnen worden herzien om langlopende vragen te beantwoorden. De samenwerking tussen NIOO-KNAW en Vogelwarte Sempach laat zien hoe historische data kunnen worden gebruikt om nieuwe inzichten te verkrijgen.

Deze resultaten zullen ons meer inzicht geven in hoe verschillende vogelsoorten migreren. Dit draagt ook bij aan inspanningen om ze te beschermen, omdat we kunnen voorspellen hoe ze op veranderingen in hun omgeving zullen reageren. Meer van dit soort onderzoeken zullen ons helpen het gedrag van trekvogels beter te begrijpen.