Waterbeheer evalueren: belastingen of quota voor duurzame landbouw in Spanje?

AmsterdamWater voor landbouw wordt steeds schaarser door klimaatverandering, meer droogtes, een groeiende bevolking en veranderende gewoonten. In Spanje zijn de reservoirs voor drink- en irrigatiewater tot 52% gevuld, terwijl het stroomgebied van de Guadalquivir-rivier slechts 41% bereikt. Dit heeft geleid tot maatregelen om het waterverbruik te verminderen en de waterbronnen beter te beheren.

Een recente studie van de WEARE-groep aan de Universiteit van Córdoba onderzocht de meest effectieve waterbeheerstrategieën voor de landbouw in het Guadalquivir-bekken. Deze studie vergeleek twee beleidsopties:

• Proportionele verlaging van waterquota
• Bijkomende belastingen op watergebruik

Onderzoekers maakten gebruik van een Positive Mathematical Programming (PMP) model om de economische en sociale effecten van bepaalde beleidsmaatregelen te onderzoeken. Hun doel was om te voorspellen hoe boeren op deze maatregelen zouden reageren en welke gevolgen dat zou hebben.

Het PMP-model analyseert gegevens over inkomsten, kosten en landbouwgrond om te voorspellen welke landbouwplannen boeren kunnen kiezen bij verschillende waterniveaus. Het laat zien hoe verschillende beleidsmaatregelen boeren kunnen beïnvloeden voordat deze worden ingevoerd.

Volgens het onderzoek is het minder effectief om extra belastingen op water te heffen dan om water gelijkmatig te verdelen. Hoewel het geld van belastingen voor andere doeleinden gebruikt zou kunnen worden, is het bepalen van de juiste prijs voor watergebruik lastig. Bovendien veroorzaken deze extra belastingen meer financiële schade voor boeren.

Lees ook:

Vandaag · 03:39

De geheimen onder het oppervlak van Uranus en Neptunus onthuld: gelaagde mysteries ontdekt

Water toewijzen op basis van vaste hoeveelheden zorgt ervoor dat iedereen een eerlijk deel krijgt. Dit systeem wordt al een aantal jaren toegepast in het Guadalquivir-bekken, waar irrigatiewater is beperkt. De studie adviseert om door te gaan met deze aanpak, omdat het minder economische problemen voor boeren veroorzaakt dan het invoeren van extra belastingen.

Carlos Gutiérrez Martín, een adviseur van de studie, verklaarde dat een watertaks ineffectief is en meer verliezen voor boeren veroorzaakt. Hij stelde voor om beter een quotum in te stellen. Een andere adviseur, Nazaret M. Montilla López, merkte op dat het model de autoriteiten helpt om op basis van beschikbaarheid van water het teeltplan voor het volgende jaar te voorspellen.

Deze studie biedt nuttige informatie voor beleidsmakers. Terwijl Europa overweegt watertaksen in te voeren, blijkt dat de huidige manier om watergebruik te verminderen voordeliger is voor zowel boeren als de samenleving. De studie benadrukt ook het belang van het overwegen van de impact van nieuwe waterregels op de landbouw.

Het promotieonderzoek van Ángela Valle García werd gepubliceerd in het tijdschrift Water Resources Management. De studie werd gefinancierd door het e-MOHICAN project en kreeg steun van de Ecologische en Digitale Transitie, het Nationaal Onderzoeksplan en de Europese "NextGenerationEU"/PRTR-fondsen.

Goede waterbeheerbeleid kan aanzienlijke voordelen opleveren voor zowel de samenleving als de economie. Beleidsmakers moeten deze informatie gebruiken om systemen te ontwikkelen die duurzame landbouw ondersteunen en watertekorten aanpakken.