Vergelijkend onderzoek naar apenharten onthult evolutionaire geheimen van de menselijke hartontwikkeling
AmsterdamOnderzoekers van UBC Okanagan en Swansea University onderzochten de harten van grote apen om meer inzicht te krijgen in de menselijke evolutie. Ze vergeleken de harten van mensen met die van chimpansees, orang-oetans, gorilla's en bonobo's. De studie, gepubliceerd in Nature's Communications Biology, maakte gebruik van echocardiografie om beelden van de linkerventrikel bij deze apen te maken.
De structuur van het hart vertoonde opmerkelijke verschillen.
- De harten van mensen zijn gladder en hebben compacte spieren.
- Grote apen, die niet-menselijk zijn, hebben meer trabeculatie, het netvormige netwerk in het hart.
- Het onderste deel van het hart, ofwel de apex, vertoont ongeveer vier keer meer trabeculatie bij niet-menselijke apen.
De onderzoekers onderzochten hoe het hart van vorm verandert en beweegt. Ze maakten gebruik van een methode genaamd speckle-tracking echocardiografie. Hun bevindingen toonden aan dat harten met minder binnenribbels, zoals bij mensen, efficiënter functioneerden. Dit suggereert dat het menselijk hart zich waarschijnlijk heeft aangepast aan intensievere activiteiten.
Mensen zijn actiever en hebben grotere hersenen dan andere mensapen. Hierdoor hebben ze meer energie nodig. Hun harten kunnen meer bloed pompen, wat helpt om af te koelen. Bloedvaten dicht bij de huid verwijden zich, waardoor de huid rood wordt en warmte vrijgeeft.
Dr. Robert Shave van UBCO verklaarde dat het menselijk hart zich waarschijnlijk heeft aangepast om de uitdagingen van het lopen op twee benen en het omgaan met hitte beter aan te kunnen. Uit het onderzoek blijkt ook hoe het menselijk hart verschilt van dat van onze naaste verwanten, die meer dan 98% van hun DNA met ons delen.
Het team verzamelde gegevens van mensapen in Afrikaanse opvangcentra en Europese dierentuinen. Zij gebruikten echocardiografie tijdens de reguliere veterinaire onderzoeken.
Bryony Curry, promovenda aan de School of Health and Exercise Sciences van UBCO, legde uit dat de structuur van het menselijk hart mogelijk aanzienlijk is veranderd om aan onze omgevingsbehoeften te voldoen. Ze benadrukte ook dat de harten van niet-menselijke apen, die ingewikkelder zijn, misschien aangepast zijn aan hun bosrijke leefomgeving.
Deze studie verdiept ons begrip van menselijke evolutie door te laten zien hoe onze harten mogelijk in de loop der tijd zijn veranderd. We weten echter nog steeds niet hoe de hartstructuur van niet-menselijke apen aansluit bij hun milieuomstandigheden. Er is meer onderzoek nodig op dit gebied.
Uit de resultaten blijkt hoe het menselijk hart zich heeft aangepast om langdurige fysieke activiteit te verdragen en de lichaamstemperatuur te reguleren. Dit onderzoek verklaart ook de fysieke verschillen tussen mensen en andere grote apen.
Het onderzoek beschrijft hoe veranderingen in de hartstructuur afhankelijk zijn van uiteenlopende behoeften. Het helpt ons te begrijpen welke aanpassingen noodzakelijk zijn voor verschillende levensstijlen en omgevingen. De evolutie van het menselijk hart staat nauw in verband met het lopen op twee benen en het hebben van grotere hersenen.
