Doorbraak in het begrip van congenitale diafragmatische hernia: inflammatie als sleutelrol geïdentificeerd

AmsterdamMedisch onderzoek heeft veel onthuld over congenitale hernia diafragmatica (CDH). CDH is een ernstige aandoening die ongeveer 1 op de 2500 baby's treft. Het veroorzaakt een gat in het middenrif van de baby, waardoor de longen zich niet goed kunnen ontwikkelen. Bijna een derde van de baby's met deze aandoening overleeft het niet.

Uit recente onderzoeken blijkt dat ontsteking een cruciale rol speelt bij CDH. Een toename van immuuncellen in de longen is een belangrijk onderdeel van de ziekte. Met name ontsteking in longcellen kan de ontwikkeling van de longen vertragen.

Belangrijke bevindingen van het onderzoek zijn:

• De relatie tussen CDH en ontstekingsprocessen op moleculair niveau.
• De rol van macrofagen, immuuncellen die schadelijke stoffen opruimen, in deze ontstekingen.
• De mogelijkheid dat dexamethason, een steroïde, de longontwikkeling bij foetussen die risico lopen op vroeggeboorte verbetert.
• De ontstekingsremmende effecten van extracellulaire vesikels uit stamcellen van vruchtwater in diermodellen.

Onderzoekers uit Leipzig, die samenwerkten met teams in Boston, Winnipeg en Toronto, ontdekten dat ontsteking vaak voorkomt in onderontwikkelde longen. Dit wijst erop dat ontsteking de groei van foetale longen belemmert. Wetenschappers merkten op dat macrofagen zich in de longen verzamelen, wat waarschijnlijk bijdraagt aan deze ontsteking.

Lees ook:

Vandaag · 22:23

Wetenschappers ontrafelen de verborgen chemie van 'verborgen poriën' met revolutionaire scheidingsmethoden

Voor de behandeling gebruiken artsen al medicijnen zoals dexamethason om de longgroei bij te vroeg geboren baby’s te bevorderen. Dit medicijn helpt de longen van de foetus zich te ontwikkelen wanneer het aan zwangere vrouwen wordt toegediend. Voor CDH zijn echter meer behandelingen nodig. Onderzoek wijst uit dat componenten van stamcellen uit vruchtwater, genaamd extracellulaire vesikels, nieuwe behandelingsmogelijkheden kunnen bieden. Deze vesikels kunnen genetische informatie tussen cellen overbrengen en hebben in dierstudies potentieel getoond om ontstekingen te verminderen en de longgroei te ondersteunen.

Het zal veel tijd kosten voordat deze bevindingen kunnen worden gebruikt om mensen te behandelen. Wetenschappers moeten onderzoeken hoe deze blaasjes andere delen van de foetus beïnvloeden. Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de behandeling veilig en effectief is. Dr. Richard Wagner, een belangrijke onderzoeker, benadrukt dat er meer studies nodig zijn.

Tijdens zijn werk in Noord-Amerika na het behalen van zijn doctoraat, ontving Wagner verschillende prijzen voor zijn onderzoek naar longontwikkelingsproblemen bij een middenrifbreuk. Zijn onderzoek suggereert dat het verminderen van ontstekingen cruciaal kan zijn voor de behandeling van deze aandoening.

Het begrijpen van ontstekingen bij CDH is een belangrijke vooruitgang. Huidige behandelingen, zoals dexamethason, zijn nuttig, maar toekomstige therapieën zouden zich kunnen richten op het verminderen van ontstekingen met extracellulaire vesikels. Er is meer onderzoek nodig om deze nieuwe behandelingen te ontwikkelen en de uitkomsten voor baby's met CDH te verbeteren.