Nowe badanie: starożytne mikroby ujawniają tajemnice ewolucji złożonego życia i funkcje wirusów.

Czas czytania: 2 minut
Przez Maria Sanchez
- w
Starożytne mikroorganizmy oraz ewoluujące złożone formy życia w kolejności.

WarsawNaukowcy z Queen Mary University of London odkryli nowe informacje na temat rozwoju złożonego życia. Odkryli, że jednokomórkowy organizm o nazwie Amoebidium posiada fragmenty genetyczne pochodzące od starożytnych dużych wirusów. Oto główne punkty:

Amoebidium to jednokomórkowy pasożyt występujący w wodach słodkich. Organizm ten zawiera w swoim DNA sekwencje wirusowe, które są silnie metylowane, co oznacza, że są chemicznie wyciszone. Zawartość wirusowa różni się znacznie pomiędzy poszczególnymi izolatami Amoebidium.

Dr. Alex de Mendoza Soler z Queen Mary's School of Biological and Behavioural Sciences kierował tym badaniem. Zespół odkrył, że wstawki wirusowe nie są nieaktywne. Ciągle się zmieniają i są wyciszane na różne sposoby. Ten proces trwa nadal i pokazuje nieustanną interakcję między Amoebidium a wirusami.

Dr. de Mendoza Soler wyjaśnia, że wstawki wirusowe w DNA mogą być szkodliwe, ale organizm Amoebidium kontroluje je za pomocą chemicznych znaczników. To odkrycie zmienia nasze podejście do wirusów. Choć zazwyczaj są one postrzegane jako szkodliwe, badanie pokazuje, że wstawki wirusowe mogą dostarczać nowe geny organizmom gospodarza, co może wspomagać ewolucję złożonego życia.

Badanie to jest interesujące, ponieważ dotyczy ludzkich genomów. Ludzie oraz inne ssaki również posiadają w swoim DNA stare fragmenty wirusów, zwane endogennymi retrowirusami. Wcześniej sądziliśmy, że te fragmenty to bezużyteczne „śmieciowe DNA”, jednak niektóre z nich mogą nam faktycznie pomagać. Te sekwencje wirusowe mogły odegrać rolę w ewolucji człowieka, podobnie jak w przypadku ich roli u Amoebidium.

Główna różnica polega na rozmiarze. Wirusy olbrzymie obecne w Amoebidium są znacznie większe niż wewnętrzne retrowirusy. Ludzki genom jest również o wiele większy i bardziej złożony niż genom Amoebidium. Jednak zasada pozostaje taka sama: wirusy mogą dodawać nowe geny i zwiększać złożoność swoich gospodarzy.

To nowe odkrycie otwiera wiele możliwości dla przyszłych badań. Naukowcy mogą badać, jak proces wstawiania się wirusów do DNA żywicieli wpływa na inne organizmy, w tym ludzi. Zrozumienie interakcji między wirusami a ich gospodarzami może pomóc wyjaśnić wiele szczegółów dotyczących ewolucji i rozwoju chorób.

Badanie to zmienia nasze postrzeganie wirusów. Zamiast być wyłącznie szkodliwymi, mogą również pomóc w tworzeniu większej złożoności życia. Może to zrewolucjonizować biologię i genetykę. Możliwe, że wcześniej nie dostrzegaliśmy, jak wirusy mogą być korzystne. Przyszłe badania mogą odkryć więcej na temat ewolucji życia, a nawet pomóc w znalezieniu nowych metod leczenia chorób powiązanych z obecnością śladów wirusów w naszym DNA. To z pewnością dziedzina, którą warto obserwować.

Badanie jest publikowane tutaj:

http://dx.doi.org/10.1126/sciadv.ado6406

i jego oficjalne cytowanie - w tym autorzy i czasopismo - to

Luke A. Sarre, Iana V. Kim, Vladimir Ovchinnikov, Marine Olivetta, Hiroshi Suga, Omaya Dudin, Arnau Sebé-Pedrós, Alex de Mendoza. DNA methylation enables recurrent endogenization of giant viruses in an animal relative. Science Advances, 2024; 10 (28) DOI: 10.1126/sciadv.ado6406
Nauka: Najnowsze wiadomości
Czytaj dalej:

Udostępnij ten artykuł

Komentarze (0)

Opublikuj komentarz