Analiza podatności regionalnych Amazoni na susze: nowe badanie naukowe ujawnia zagrożone obszary

WarsawNaukowcy zidentyfikowali, które obszary Amazonii są najbardziej narażone na zmiany klimatyczne. Scott Saleska, profesor ekologii, zauważył dziwne wzorce podczas suszy w 2005 roku. Jego zespół wykorzystał zdjęcia satelitarne i odkrył zwiększenie zielonego wzrostu w Amazonii. Jednak badacze terenowi zaobserwowali, że rośliny umierają i brązowieją. Ta niezgodność wprawiła ich w zakłopotanie.

Nowe badania opublikowane w czasopiśmie Nature to wyjaśniają. Badaniami kierowała Shuli Chen, doktorantka współpracująca z Saleską. Współpracowali z dr Antonio Nobre, naukowcem z brazylijskiego Narodowego Instytutu Badań Kosmicznych. Przeanalizowali 20 lat danych, od 2000 do 2020 roku, uwzględniając główne susze w latach 2005, 2010 i 2015-2016.

Kluczowe wnioski z przeprowadzonych badań to:

Różne obszary Amazonii reagują na suszę w odmienny sposób. Odpowiedzi na suszę są uwarunkowane przez lokalne środowiska oraz właściwości drzew. Dostęp do wód gruntowych pozwala niektórym drzewom dobrze się rozwijać w czasie suszy.

Las deszczowy Amazonii jest dwa razy większy niż Indie. Jest to jeden z największych obszarów odpowiedzialnych za pochłanianie dwutlenku węgla. Badacze odkryli, że południowa Amazonia w Brazylii charakteryzuje się żyzną glebą i niższymi drzewami. Drzewa występujące na terenach o płytkiej wodzie przetrwały suszę, dzięki większemu dostępowi do tlenu i światła słonecznego. Natomiast drzewa w obszarach z głęboką wodą radziły sobie gorzej i stawały się brązowe.

Północna Amazonia, położona na tarczy gujańskiej, charakteryzuje się mniej żyznymi glebami i wyższymi drzewami. Drzewa te mają głębokie korzenie, dzięki którym mogą przetrwać susze, bez względu na poziom wód gruntowych. Ta wiedza jest pomocna przy podejmowaniu decyzji dotyczących ochrony przyrody oraz prognozowaniu przyszłych skutków klimatycznych. Amazonia nie jest jednolita; składa się z różnorodnych obszarów.

Zobacz również:

Dzisiaj · 16:55

Przemyśl net zero: czemu przyrodnicze absorbery węgla nie wystarczą do zatrzymania zmiany klimatu

Naukowcy wykorzystali dane satelitarne do monitorowania zdrowia lasów. Badali czynniki niezwiązane z klimatem, takie jak głębokość wód gruntowych, żyzność gleby i wysokość lasów. Drzewa w południowej Amazońi z płytkimi wodami gruntowymi rosły lepiej podczas suszy. Te z głębszymi poziomami wód gruntowych były zależne od opadów i miały trudności w okresach suchych.

Drzewa w północnej części Amazonii przystosowały się do trudnych warunków poprzez rozwój głębokich korzeni i powolny wzrost. Są bardziej odporne na susze i lepiej przystosowane do terenów z mniej żyzną glebą oraz głębiej położonymi źródłami wody.

Las deszczowy Amazonii odgrywa kluczową rolę w cyklu wodnym Ziemi. Rzeka Amazonka dostarcza największą ilość wody do oceanu. Nad lasem deszczowym przemieszcza się duża ilość pary wodnej w przeciwnym kierunku. Ten przepływ pary wodnej jest dwukrotnie większy niż ilość wody uwalnianej przez rzekę.

Woda paruje z Oceanu Atlantyckiego i przemieszcza się do wschodniej części amazońskiego lasu deszczowego, gdzie opada jako deszcz. Drzewa wchłaniają tę wodę, a następnie ponownie uwalniają ją do atmosfery. Proces ten powtarza się w całym lesie deszczowym. Drzewa w zachodniej Amazonii czerpią około połowy swojej wody z drzew położonych bardziej na wschód.

Recykling wody wpływa na rolnictwo w innych rejonach Ameryki Południowej. Usunięcie drzew może zaszkodzić temu systemowi. Saleska, członkini Panelu Naukowego ds. Amazonii, uważa, że te badania są kluczowe dla ochrony bioróżnorodności i ekosystemów. Zrozumienie różnic między regionami pomaga chronić ważne lasy i ekosystemy.