Ludzkie działania wspierają hieny, lecz utrudniają życie lampartom, zmieniając równowagę drapieżników.

WarsawLudzie wpływają na sposób, w jaki lamparty i hieny współżyją. Z badań Uniwersytetu w Kopenhadze wynika, że dzieje się tak w Górach Udzungwa w Tanzanii. Działalność człowieka oddziałuje na lamparty i hieny na różne sposoby.

Badacze zainstalowali kamery, aby zrozumieć, jak te drapieżniki się ze sobą komunikują. Badanie ujawnia:

Populacja lampartów maleje, natomiast liczebność hien wzrasta. Obecność ludzi sprzyja hienom.

Hieny radzą sobie dobrze w pobliżu obszarów zamieszkałych przez ludzi, ponieważ ludzie nie boją się ich bardzo. Natomiast lamparty unikają obecności człowieka. To sprawia, że hieny mają więcej okazji do znajdowania obszarów bogatych w pokarm blisko ludzi.

Samce lampartów są większe od hien i potrafią je zdominować. Samice lampartów są mniejsze i nie mają tej zdolności. Ta różnica w rozmiarze oznacza:

• Samce lampartów nadal mogą konkurować z hienami.
• Samice lampartów dostosowują swoje zachowanie, aby unikać hien.

Samice lampartów stają się aktywne w ciągu dnia, aby unikać hien, które polują nocami. Ta zmiana może wpłynąć na ich szanse przeżycia. Zwiększona aktywność ludzi, na przykład turystyka, może dodatkowo zwiększać stres u lampartów. Mają one trudności z odróżnieniem turystów od kłusowników.

Zobacz również:

Dzisiaj · 02:10

Waga a zdrowie w ciąży: odkrycia międzynarodowe

Działalność człowieka wpływa na zachowanie lampartów i może prowadzić do ich zmniejszenia. Usuwanie lampartów z ich naturalnego środowiska może powodować inne problemy. Na przykład zwierzęta, które lamparty zazwyczaj kontrolują, takie jak niektóre małpy, mogą się rozmnożyć i zaburzyć równowagę ekosystemu.

Badanie wskazuje:

• Ograniczanie nagłych ludzkich działań na obszarach dzikiej przyrody.
• Śledzenie wpływu człowieka za pomocą fotopułapek.

Hieny często odbierają jedzenie innym zwierzętom, na przykład lampartom. Lamparty próbują unikać tej sytuacji wspinając się na drzewa z łupem. Niemniej jednak, działalność ludzka czasami ułatwia hienom osiągnięcie celu.

Lokalni mieszkańcy nie przepadają za lampartami, ponieważ atakują one ich zwierzęta, a czasami ludzi. Hieny są bardziej tolerowane, ponieważ zjadają chore lub martwe zwierzęta i stanowią mniejszy problem. Dzięki tej akceptacji hieny mają lepsze warunki do współistnienia niż lamparty na terenach zamieszkanych przez ludzi.

Te informacje są kluczowe dla zarządzania dziką przyrodą. Przy podejmowaniu decyzji o otwarciu nowych obszarów dla turystyki należy uwzględnić wpływ na drapieżniki. Stopniowe wprowadzanie działalności człowieka może pomóc zwierzętom w przystosowaniu się.

Gatunki drapieżników wchodzą w złożone interakcje, a działalność człowieka wpływa na te relacje. Analizując te zmiany, możemy znaleźć sposoby na zmniejszenie negatywnych skutków i utrzymanie równowagi w ekosystemach. Badania podkreślają znaczenie uwzględnienia zachowań dzikiej fauny w naszych planach.