Mars' verdwenen atmosfeer mogelijk opgesloten in kleilaag

AmsterdamMars was niet altijd droog en leeg. Wetenschappers hebben bewijs gevonden dat de planeet miljarden jaren geleden een dikke atmosfeer had die vloeibaar water kon ondersteunen. De vraag wat er met deze atmosfeer is gebeurd, heeft wetenschappers lange tijd beziggehouden. Recente studies van geologen aan het MIT suggereren dat de "verloren atmosfeer" van Mars mogelijk vastzit in het kleioppervlak van de planeet.

Titel: Mars' Verloren Koolstof Mogelijk Opgeslagen in Klei

Het onderzoek wijst erop dat smectiet, een soort kleimineralen, mogelijk de ontbrekende koolstofdioxide op Mars vasthoudt. Op aarde zorgt smectiet ervoor dat koolstof wordt opgeslagen, en wetenschappers denken dat een soortgelijk proces op Mars kan hebben plaatsgevonden. Ze veronderstellen dat de kleien aan het Marsoppervlak veel koolstof uit de vroegere atmosfeer kunnen bevatten.

Het onderzoek richt zich op drie hoofdideeën: de korst van Mars bevat stollingsgesteenten die lijken op bepaalde gesteenten op aarde en die in staat zijn om klei te vormen. Oud marswater heeft mogelijk bijgedragen aan de vorming van deze koolstofopslaggende kleien via chemische reacties. Vroeger had Mars ook een dikke atmosfeer rijk aan CO2, wat gunstig was voor kleivorming.

Lees ook:

Vandaag · 10:29

Oude rifbouwers trotseren uitsterving voor korte tijd

Onderzoekers veronderstellen dat als de laag klei op Mars ongeveer 1.100 meter diep is, deze het grootste deel van de ontbrekende koolstofdioxide uit de atmosfeer van de planeet kan bevatten. Dit kan ongeveer 80% van de oorspronkelijk aanwezige koolstofdioxide verklaren.

Dit onderzoek kan een aanzienlijke invloed hebben op toekomstige ruimtemissies. Het terugwinnen van opgeslagen koolstof kan een waardevolle hulpbron opleveren. Deze koolstof zou kunnen worden omgezet in methaan, dat als energiebron voor Marsmissies kan dienen.

Het bestuderen van deze geologische processen helpt ons meer te leren over de geschiedenis van Mars. Het geeft ons aanwijzingen over hoe atmosferen op planeten in de loop der tijd veranderen. Het idee dat een planeet delen van zijn atmosfeer in mineralen kan opslaan, doet ons heroverwegen wat een planeet bewoonbaar maakt.

De bevinding roept vragen op over vergelijkbare processen op andere planeten en manen. Hebben zij ook delen van hun atmosfeer die in hun oppervlak zijn vastgelegd? Naarmate we verder verkennen, zullen dergelijke ontdekkingen ons helpen om de geschiedenis van ons zonnestelsel beter te begrijpen.