Nieuwe studie onthult: sleutelrol van ILC's bij nierschade door lupus

AmsterdamEen nieuwe studie onthult de ware oorzaak van nierschade bij lupus-patiënten. Voorheen dacht men dat auto-antilichamen de belangrijkste boosdoeners waren. Echter, een team van onderzoekers uit Berlijn heeft iets anders ontdekt. Ze ontdekten dat innate lymfoïde cellen (ILCs), een kleine en bijzondere soort immuuncellen, een cruciale rol spelen bij nierontsteking.

Deze bevindingen zijn om meerdere redenen van groot belang:

• ILC's bevinden zich in de niertweefsels, in tegenstelling tot de meeste andere immuuncellen die door het lichaam circuleren.
• Activatie van een specifieke receptor, NKp46, op deze ILC's leidt tot ernstige nierschade.
• De schade die hiermee gepaard gaat, omvat een verhoogde productie van GM-CSF en daaropvolgende activiteit van macrofagen.

Deze nieuwe ontdekking vergroot ons begrip van lupus nefritis. ILC's blijven in weefsels aanwezig en beïnvloeden de orgaanfunctie al vanaf een vroeg ontwikkelingsstadium. Dit werd ontdekt met behulp van single-cell RNA sequencing, wat een gedetailleerd beeld geeft van hoe lupus de niercellen verandert. De onderzoekers analyseerden bijna 100.000 cellen en onthulden de complexe interacties die hierbij betrokken zijn.

Lees ook:

Gisteren · 12:21

Verborgen dieptegeheimen: Arima-bronwater en aardbevingsrisico

De NKp46-receptor verhoogt de productie van GM-CSF zodra deze wordt geactiveerd. GM-CSF is een eiwit dat macrofagen activeert en leidt tot nierbeschadiging en littekenvorming. Deze productie van GM-CSF door ILC's verergert ontstekingen, wat hun belangrijke rol benadrukt. Door NKp46 of GM-CSF te blokkeren, werd de weefselschade bij muizen aanzienlijk verminderd, ook al bleven de autoantilichaamniveaus hetzelfde. Dit geeft aan dat autoantilichamen alleen niet verantwoordelijk zijn voor ernstige nierontsteking.

Dit onderzoek biedt nieuwe mogelijkheden voor de behandeling van lupus. Het blokkeren van NKp46 of GM-CSF kan helpen om nierschade te verminderen zonder de productie van autoantistoffen te beïnvloeden. Dit is vooral bemoedigend voor patiënten met ernstige lupus, die anders misschien dialyse nodig zouden hebben.

Vervolgonderzoek bij mensen is nodig om deze bevindingen te bevestigen, maar ze kunnen leiden tot nieuwe antilichaamtherapieën voor lupus-patiënten met ernstige nierproblemen. Door te richten op ILC's en hun belangrijkste receptoren, zouden toekomstige behandelingen nierontsteking en littekenvorming kunnen verminderen. Dit zou patiënten helpen om dialyse te vermijden en hun levenskwaliteit te verbeteren.