Nieuw onderzoek: Oude Europese bossen waren open en dynamisch met eiken, hazelaar en taxus

AmsterdamOnderzoek van de Aarhus Universiteit in Denemarken heeft aangetoond dat de oeroude bossen van Europa niet de dichte wouden waren zoals vaak gedacht wordt. In werkelijkheid waren het juist meer open en dynamische gebieden. Bomen zoals eik, hazelaar en taxus gedijden goed in deze ruimtes. De studie, gepubliceerd in het Journal of Ecology, stelt oude opvattingen ter discussie en laat zien dat deze bomen floreerden in open en halfopen ruimtes, wat een nieuw inzicht biedt in de prehistorische omgevingen van Europa.

De studie maakt gebruik van het REVEALS-model om pollengegevens uit belangrijke periodes zoals het Laatste Interglaciaal en het vroeg- tot midden-Holoceen te onderzoeken. De bevindingen tonen aan dat grote herbivoren een cruciale rol speelden in de vorming van deze bossen, meer dan natuurlijke branden of klimaatveranderingen. Deze dieren droegen bij aan een landschap met zowel open als beboste gebieden. Deze omgeving bood verschillende habitats, waardoor veel soorten konden gedijen, wat afwijkt van een dicht, schaduwrijk bos.

Het onderzoek toonde aan dat open en halfopen gebieden gunstig waren voor dieren en planten die niet goed konden overleven in dichtbeboste gebieden. Grote dieren zoals paarden en ossen speelden een cruciale rol bij het openhouden van deze gemengde gebieden. Deze open ruimtes boden onderdak aan diverse planten- en diersoorten, wat bijdroeg aan het behoud van de biodiversiteit.

De studie laat zien hoe kennis uit het verleden tegenwoordig kan bijdragen aan natuurbehoud. Inzicht in hoe halfopen bossen de biodiversiteit bevorderen, kan richting geven aan hedendaags natuurherstel en bosbeheer. Door deze landschappen opnieuw te introduceren, kunnen we ecosystemen beter beschermen tegen klimaatverandering en het afnemen van biodiversiteit.

Lees ook:

Gisteren · 15:43

Ford schrapt 4.000 banen in Europa vanwege uitdagingen in de EV-transitie

Moderne bosbeheer kan inspiratie halen uit oude ecosystemen door halfopen bosgebieden te creëren in nieuwe bossen. Deze aanpak stimuleert een diversiteit aan plantensoorten en structuren, wat vele ecologische voordelen biedt. Dergelijke gebieden zijn in staat om koolstof vast te leggen, bevorderen het welzijn van bestuivers en bieden leefruimte voor wilde dieren.

Grote herbivoren beïnvloeden de structuur van bossen en inzicht hierin kan beleid ondersteunen voor het behoud van gezonde bosomgevingen. Door het bevorderen van halfopen bosgebieden kunnen bossen weerbaarder worden tegen klimaatverandering, wat belangrijk is voor diverse soorten die mogelijk niet in traditionele bosomstandigheden overleven.

Europa's oerbossen waren meer dan alleen dichte wouden; ze vormden uiteenlopende landschappen beïnvloed door grote planteneters. Deze landschappen boden een verscheidenheid aan habitats die essentieel waren voor verschillende levensvormen. Inzicht in dit verleden kan bijdragen aan huidige inspanningen om vergelijkbare omgevingen te behouden of te creëren, wat de biodiversiteit kan bevorderen en de ecologische gezondheid kan verbeteren.