Olifantenzeehonden keren verbluffend terug na bijna uitsterving
AmsterdamEen recente internationale studie, gepubliceerd in Nature Ecology and Evolution, toont aan dat de noordelijke zeeolifanten zich opmerkelijk hebben hersteld en onderzoekt de genetische gevolgen van vroegere jacht. Uit het onderzoek blijkt dat hun aantal in het begin van de 20e eeuw tot minder dan 25 daalde door intensieve jacht, waardoor ze bijna uitstierven. De studie, onder leiding van de Universität Bielefeld, omvatte 15 onderzoekers van zeven universiteiten uit het VK, Duitsland en de VS, die de genetische gevolgen van deze bijna-uitsterving onderzochten.
Genetische diversiteit onder populaties is cruciaal om zich aan te passen aan veranderingen, zowel van natuurlijke als menselijke oorsprong. Bij de noordelijke zeeolifanten heeft een populatieknelpunt echter geleid tot een vermindering van genetische variatie. Onderzoek wijst uit dat er tegenwoordig minder genvarianten zijn bij deze dieren, wat hun vermogen kan beperken om zich aan toekomstige milieuwijzigingen en andere bedreigingen aan te passen.
Onderzoekers combineerden verschillende methoden, waaronder genetische analyse, gezondheidscontroles en computermodellen. Ondanks enkele zorgen toonde het onderzoek geen directe gezondheidsproblemen als gevolg van inteelt. Dit wijst erop dat de populatieflessenhals mogelijk veel schadelijke genetische mutaties heeft verwijderd. Toch kunnen problemen ontstaan door een verminderde genetische diversiteit, omdat:
Beperkingen van Genetische Diversiteit
- Het vermindert de mogelijkheid voor evolutionaire aanpassingen aan nieuwe uitdagingen.
- Het verlaagt de weerstand tegen ziektes.
- Het kan belemmeringen veroorzaken bij aanpassingen aan snel veranderende omgevingen.
De populatie van de zuidelijke zeeolifant is niet sterk gedaald, maar de genetische verschillen tussen deze zeeolifant en een andere soort laten zien hoe historische gebeurtenissen de huidige genetische patronen beïnvloeden. Uit het onderzoek blijkt hoe cruciaal het is om de geschiedenis en genetische kenmerken van elke soort te begrijpen voor het ontwikkelen van effectieve plannen voor natuurbehoud en ecosysteembeheer.
Behoudsinitiatieven moeten gericht zijn op het handhaven van genetische diversiteit om soorten beter te laten overleven. Het gelijk behandelen van alle soorten kan ertoe leiden dat belangrijke verschillen in hun behoeften en geschiedenis over het hoofd worden gezien. Deze studie benadrukt de noodzaak voor specifieke strategieën om niet alleen de noordelijke zeeolifant, maar ook andere bedreigde soorten te beschermen. Het vermogen van een soort om te overleven en te gedijen naarmate klimaten en omgevingen veranderen, is sterk afhankelijk van het behoud van genetische variaties binnen hun populaties.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1038/s41559-024-02533-2en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Joseph I. Hoffman, David L. J. Vendrami, Kosmas Hench, Rebecca S. Chen, Martin A. Stoffel, Marty Kardos, William Amos, Jörn Kalinowski, Daniel Rickert, Karl Köhrer, Thorsten Wachtmeister, Mike E. Goebel, Carolina A. Bonin, Frances M. D. Gulland, Kanchon K. Dasmahapatra. Genomic and fitness consequences of a near-extinction event in the northern elephant seal. Nature Ecology & Evolution, 2024; DOI: 10.1038/s41559-024-02533-2Deel dit artikel