Le Pen's harde rechterzijde lijkt Franse parlement te domineren

Recente veranderingen in het Franse Parlement duiden op een verschuiving in de politieke machtsverhoudingen volgens de WSJ / Economist.

De Fransen zullen op 7 juli stemmen in een laatste parlementsverkiezing. Deze stemming zou de extreem-rechtse partij voor de eerste keer sinds de Tweede Wereldoorlog toegang tot de regering kunnen geven. Het is onwaarschijnlijk dat een enkele partij alleen een meerderheid behaalt vanwege de afspraken die na de eerste stemming op 30 juni zijn gemaakt. Als geen enkele groep de controle wint, kan er een periode van impasse en instabiliteit volgen.

Belangrijke Punten:

• Marine Le Pen's Nationale Rally (RN) en haar bondgenoten zouden het grootste parlementaire blok kunnen worden.
• De alliantie van het Nieuwe Populaire Front (NFP) staat op het punt om het op een na grootste blok te vormen.
• Emmanuel Macron's centristische alliantie, Ensemble, bereidt zich voor op aanzienlijke verliezen.

De plannen van Emmanuel Macron in het centrum zitten in zwaar weer. In 2017 werd Macron president met de hoop op een pro-Europees toekomstbeeld en vernieuwende politiek. Hij beloofde te voorkomen dat mensen op extreme partijen zouden stemmen. Maar nu lijkt het erop dat Marine Le Pen's RN en haar bondgenoten de grootste groep in het parlement zullen worden. RN leidde in 297 van de 577 gebieden tijdens de eerste stemronde. Ze zouden hun 88 zetels kunnen uitbreiden naar bijna 289, wat dicht bij een meerderheid komt. Tegenwoordig wordt Macron gezien als deel van de gevestigde orde, terwijl Jordan Bardella, Le Pen's 28-jarige kandidaat voor premier, de jeugd vertegenwoordigt.

De Linkse Alliantie trekt de aandacht van kiezers die ontevreden zijn met de huidige politieke situatie. Veel mensen hebben het gevoel dat hun zorgen niet worden gehoord door de huidige regering en zijn op zoek naar alternatieven die beter aansluiten bij hun opvattingen.

Het Nieuwe Populaire Front (NPF), een alliantie van vier partijen, staat op het punt de op een na grootste blok te vormen. Deze alliantie omvat Ongehoorzaam Frankrijk, Socialisten, Groenen en Communisten. Ze behaalde de meeste stemmen in de eerste ronde in 159 kiesdistricten. Het NPF belooft:

• Het minimumloon met 14% te verhogen
• De vermogensbelasting terug te brengen
• De erkenning van een onafhankelijke Palestijnse staat te ondersteunen

De NFP deed het goed in het oosten van Parijs en de multiculturele voorsteden. De centrumpartij van Macron, Ensemble, bereidt zich voor op aanzienlijke verliezen. Ze stonden aan kop in slechts 70 zetels en worden verwacht de helft van hun 250 zetels te verliezen. Het lijkt erop dat Frankrijk ontevreden is met Macron, ondanks zijn goede prestaties op het gebied van werkgelegenheid en bedrijven. Vooral jonge kiezers hebben zich afgekeerd van het centrisme.

In het kleine stadje Beaucaire is de lokale RN-burgemeester, Julien Sanchez, populair. Bij het gemeentehuis wapperen alleen Franse vlaggen, geen Europese. De armoede is er dubbel zo hoog als het nationale gemiddelde. De burgemeester praat vaak met de mensen op straat en heeft lokale voorzieningen verbeterd. Sanchez maakt ook gebruik van identiteitspolitiek, zoals het proberen te stoppen van schoolmaaltijden zonder varkensvlees.

Verschillende politieke groeperingen zouden kunnen samenwerken, maar het is onduidelijk wat de toekomst zal brengen.

In het departement Gard behaalde de RN de eerste plaats in de eerste ronde van de verkiezingen, net zoals in de meeste gebieden aan de zuidkust. De partij van Le Pen heeft geloofwaardigheid gekregen door hun lokaal bestuur. Hun mix van identiteitspolitiek en populistische economie, zoals:

• Een nieuwe vermogensbelasting
• Mogelijkheden voor vervroegd pensioen
• Lagere btw op energierekeningen

heeft hun aanhang vergroot.

Macron moet mogelijk het grootste blok in het parlement vragen om te helpen bij het vormen van een regering, zelfs al heeft hij geen meerderheid. Le Pen zou wat extra zetels van rechts kunnen winnen om te ondersteunen. Indien dit niet lukt, zal Frankrijk zich in onbekend en onzeker terrein bevinden. Mensen aan de gematigd linkse en centrumkant bespreken een regering met Socialisten, Groenen en centrumrechtse Republikeinen. Dit zou geen formele coalitie met de NFP en Ensemble zijn, maar het zou mogelijk niet functioneren zonder steun van de harde linkerzijde. Zo'n coalitie kan lastig zijn in Frankrijk, waar politieke compromissen niet vaak voorkomen. Sommige kiezers zouden zich verraden kunnen voelen door deze coalitie.

Frankrijk maakt snelle voortgang, maar het blijft onzeker.