Kinderen helpen plannen voor veiligere schoolzones in Zuid-Korea: Pusan National University-studie

AmsterdamKinderen hebben vaak weinig invloed op stadsplanning, hoewel zij veilige en vriendelijke ruimtes nodig hebben. Een onderzoek van de Pusan National University daagt deze norm uit. Dr. Donghyun Kim en zijn team werkten aan een project om een schoolzone in Busan, Zuid-Korea veiliger te maken.

Het voornaamste doel van het onderzoek was:

• Betrek kinderen bij het participatieve planningsproces
• Pak loopveiligheidskwesties aan in een schoolzone
• Ontwikkel gemeenschapsgerichte oplossingen

Een onderzoek, gepubliceerd op 17 juni 2024 in het tijdschrift Planning Theory & Practice, gebruikte een driedelige methode om kinderen en planners te betrekken bij het identificeren en oplossen van problemen met wandelsveiligheid.

Planners, waaronder zes bachelor- en vijf masterstudenten van de opleiding Stedelijke Planning en Engineering, en 89 kinderen uit groep vijf en zes, voerden ter plaatse evaluaties uit. Ze deden veldwerk en creëerden gemeenschapskaarten. Ondanks aanvankelijke moeilijkheden ontdekten de kinderen vele gevaren zoals illegale parkeerzones, gevaarlijke kruispunten en onveilige oversteekplaatsen. Deze probleemgebieden werden in kaart gebracht en besproken met behulp van online tools zoals KakaoTalk Open Chat.

De planners bekeken de resultaten en kwamen met verschillende oplossingen. Ze ontwikkelden meerdere veiligheidsplannen, waaronder:

• Voetgangersvriendelijke straten
• Verhoogde oversteekplaatsen
• Gekleurde trottoirs
• Betonnen paaltjes tegen illegaal parkeren

Kinderen werd gevraagd om de voorgestelde oplossingen te beoordelen op hun veiligheid, effectiviteit, gemak en betaalbaarheid. Dit werd gedaan via een online enquête, waarbij de gekozen locaties op Google Jamboard werden gemarkeerd. De input van de kinderen was cruciaal voor het ontwikkelen van een volledig plan voor de veiligheid van voetgangers in de gemeenschap.

Het uiteindelijke plan werd gepresenteerd aan lokale overheidsfunctionarissen en raadsleden. Het omvatte maatregelen zoals het veiliger maken van straten voor voetgangers, het toevoegen van barrières, het markeren van oversteekplaatsen en het plaatsen van alarmen bij parkeerplaatsen. Het doel was om openbare ruimtes veiliger maken voor kinderen.

Uit dit onderzoek blijkt dat kinderen betrekken bij de planning bijdraagt aan veiligere gemeenschappen. Vaak worden kinderen als onervaren beschouwd en daarom genegeerd. Dit onderzoek toont echter aan dat kinderen waardevolle ideeën en oplossingen kunnen aandragen voor de veiligheid in de buurt. Hun betrokkenheid zorgt ervoor dat stedelijke gebieden inclusiever en functioneler worden.

Uit onderzoek blijkt dat technologie kinderen actiever kan betrekken. Apps zoals KakaoTalk en Google Jamboard maakten het tijdens COVID-19 makkelijker om verbonden te blijven en verhoogden de participatie. Dankzij deze tools kunnen kinderen hun zorgen en ideeën duidelijk delen.

Een belangrijk onderwerp in stedelijke planning wordt benadrukt door de studie van de Pusan National University. Volgens de studie is de mening van kinderen essentieel voor het veiliger en inclusiever maken van steden. Deze benadering zou een goed voorbeeld kunnen zijn voor toekomstige stadsplanningsprojecten wereldwijd.