Veroudering van mannelijke huidcellen maakt melanoom resistenter tegen behandeling, blijkt uit onderzoek van Johns Hopkins.
AmsterdamOnderzoek van het Johns Hopkins Kimmel Cancer Center toont aan dat veranderingen in mannelijke huidcellen naarmate ze ouder worden, kunnen leiden tot ernstigere en moeilijker te behandelen melanoom. De studie, onder leiding van Ashani Weeraratna, Ph.D., en gepubliceerd in Cell, verbindt verouderende huidcellen met slechtere melanoomuitkomsten bij oudere mannen. Het risico op melanoom stijgt met de leeftijd, en oudere mannen hebben het moeilijker met meer agressieve vormen van deze vorm van huidkanker in vergelijking met vrouwen.
Weeraratna en haar team ontdekten dat fibroblasten, cellen die collageen maken en de huid stevig houden, anders verouderen bij mannen en vrouwen. Bij mannen verzamelen oudere fibroblasten meer schadelijke zuurstofmoleculen die cellen beschadigen. Daarnaast produceren deze cellen meer van een eiwit genaamd BMP2, dat normaal betrokken is bij bot- en kraakbeengroei. Deze verandering in mannelijke fibroblasten maakt melanomacellen agressiever en moeilijker te behandelen. Het team ontdekte dat:
- Getransplanteerde melanoomcellen in oudere mannelijke muizen vertoonden meer DNA-schade, ongeacht de oorsprong van de tumorcellen.
- Mannelijke fibroblasten bij mensen produceerden meer reactieve zuurstofsoorten.
- Verhoogde BMP2-productie zorgde voor invasievere en behandel-resistente melanoomcellen.
Door de productie van BMP2 met natuurlijke remmers te stoppen, werden melanoomcellen gevoeliger voor kankerbehandelingen, zowel bij mannelijke als vrouwelijke muizen. Deze ontdekking is cruciaal voor het verbeteren van kankertherapieën.
De meeste preklinische studies maken gebruik van jonge muizen, maar Weeraratna benadrukt het belang van het betrekken van oudere muizen en verouderde menselijke cellen om een realistischer beeld van kankerontwikkeling te krijgen. Dit kan leiden tot ingrijpende veranderingen in kankeronderzoek, met als resultaat behandelingen die specifiek zijn voor leeftijd en geslacht.
Toekomstig onderzoek zal zich richten op de invloed van leeftijd en geslacht op veranderingen in het immuunsysteem en hoe deze veranderingen de respons van tumoren op behandelingen beïnvloeden. Weeraratna en haar team zijn ook van plan andere vormen van kanker te bestuderen, waaronder alvleesklierkanker.
Deze bevindingen hebben belangrijke gevolgen. Door veranderingen in de tumoromgeving te begrijpen op basis van leeftijd en geslacht, kunnen behandelingen voor melanomen bij oudere mannen verbeteren. Dit onderzoek werd ondersteund door diverse instellingen, waaronder Johns Hopkins en het National Cancer Institute, wat wijst op een sterke teaminspanning bij deze ontdekkingen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1016/j.cell.2024.08.013en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Yash Chhabra, Mitchell E. Fane, Sneha Pramod, Laura Hüser, Daniel J. Zabransky, Vania Wang, Agrani Dixit, Ruzhang Zhao, Edwin Kumah, Megan L. Brezka, Kevin Truskowski, Asmita Nandi, Gloria E. Marino-Bravante, Alexis E. Carey, Naina Gour, Devon A. Maranto, Murilo R. Rocha, Elizabeth I. Harper, Justin Ruiz, Evan J. Lipson, Elizabeth M. Jaffee, Kristin Bibee, Joel C. Sunshine, Hongkai Ji, Ashani T. Weeraratna. Sex-dependent effects in the aged melanoma tumor microenvironment influence invasion and resistance to targeted therapy. Cell, 2024; DOI: 10.1016/j.cell.2024.08.013Deel dit artikel