Nowe badanie: 1 na 7 beneficjentów Medicare z wysokim BMI kwalifikuje się do leku przeciw otyłości.

WarsawMedicare zacznie pokrywać koszty leku przeciw otyłości o nazwie semaglutyd dla niektórych pacjentów od marca 2024 roku. Wsparcie to będzie dostępne dla osób z wysokim wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz chorobami sercowo-naczyniowymi (CVD). Kluczowe znaczenie będzie miało jednak dokładne określenie, co oznacza „choroba sercowo-naczyniowa” w tym kontekście, aby plan działał poprawnie.

Kluczowe wnioski z nowego badania to:

• Możliwy dostęp dla 3,6 miliona beneficjentów Medicare
• Maksymalne roczne koszty sięgające 34,3 miliarda dolarów przy szerokich kryteriach CVD
• Koszty przekraczające 10 miliardów dolarów nawet przy wąskim definiowaniu CVD

Badanie przeprowadzone przez Szpital Brighama i Kobiet uwidacznia wpływ finansowy. Jeśli Medicare zastosuje ścisłą definicję chorób układu krążenia (CVD), tylko około 14% beneficjentów z wysokim BMI będzie kwalifikować się do objęcia ubezpieczeniem. Nawet z tą niewielką grupą, koszty mogą przekroczyć 10 miliardów dolarów rocznie. Sytuacja ta podkreśla wyzwanie związane z równoważeniem kontroli kosztów przy jednoczesnej możliwości poprawy zdrowia dzięki rozszerzeniu dostępu dla większej liczby osób.

Warto zastanowić się nad długoterminowymi korzyściami stosowania tego leku. Semaglutyd wspiera utratę wagi oraz poprawia różne czynniki ryzyka związanego z chorobami serca. To rodzi ważne pytanie: Czy wysoki początkowy koszt może zaoszczędzić pieniądze w przyszłości, zapobiegając poważnym problemom sercowym? Odpowiedź jest złożona, zależna zarówno od krótkoterminowych ograniczeń budżetu, jak i długoterminowych celów zdrowotnych.

Zobacz również:

Dzisiaj · 02:56

Owocowe fermentacje: kombucha w nowym wydaniu

Semaglutyd zyskuje na popularności, ponieważ działa skuteczniej niż inne leki odchudzające. Jego sukces może spowodować zmiany w zasadach dotyczących refundacji leków odchudzających przez Medicare. Jeśli te leki wykażą znaczne korzyści zdrowotne, obecne surowe przepisy mogą stać się bardziej elastyczne.

Początkowe wysokie koszty mogą wydawać się przytłaczające, lecz korzyści dla społeczeństwa mogą je uzasadniać. Mniej przypadków zawałów serca, udarów i innych problemów kardiologicznych mogłoby zmniejszyć obciążenie dla rodzin i systemu opieki zdrowotnej.

Decydenci i pracownicy służby zdrowia muszą starannie rozważyć te czynniki. Powinni określić, kto ma prawo do określonych świadczeń, jednocześnie równoważąc koszty i potencjał długoterminowej poprawy zdrowia.

Ostateczna definicja "ustalonej choroby sercowo-naczyniowej" przez Medicare wpłynie na politykę oraz zdrowie publiczne. Szersza definicja może wiązać się z większymi kosztami, ale przynieść więcej korzyści zdrowotnych, podczas gdy bardziej rygorystyczna definicja może pomóc w kontrolowaniu wydatków, ale niekoniecznie wesprze tyle osób.