Nowa prognoza: Do 2070 r. interakcje ludzi i dzikiej przyrody obejmą ponad połowę Ziemi

WarsawBadania przeprowadzone na Uniwersytecie Michigan wskazują, że do 2070 roku ludzie i zwierzęta będą dzielić ponad połowę ziemi na naszej planecie. Prawdopodobnie doprowadzi to do większej liczby konfliktów, ale jednocześnie stworzy nowe możliwości dla obu stron. Planista miejski oraz osoby zajmujące się ochroną przyrody muszą wiedzieć, gdzie te nakładania się będą miały miejsce i jakie gatunki zwierząt będą brały w nich udział.

Badania wskazują, że około 57% powierzchni ziemi na świecie doświadczy większej interakcji między ludźmi a dziką przyrodą, podczas gdy jedynie 12% obszarów zaobserwuje zmniejszenie takiej interakcji. Największe wzrosty przewidywane są w regionach rolniczych oraz leśnych.

Wzrost interakcji wynika głównie z faktu, że na Ziemi mieszka coraz więcej ludzi, a nie z powodu zmian klimatycznych. W miarę jak ludzie osiedlają się na terenach, które wcześniej były dzikie, zwierzęta będą musiały coraz częściej kontaktować się z ludźmi. Gęsto zaludnione miejsca, takie jak Chiny i Indie, są kluczowymi obszarami, gdzie to zjawisko już teraz występuje i będzie się nasilać w przyszłości. Lasy w Afryce i Ameryce Południowej, które są domem dla wielu gatunków, są również zagrożone.

W Afryce i Ameryce Południowej liczba różnych gatunków maleje. W Ameryce Południowej liczba gatunków ssaków może spaść o 33%, płazów o 45%, gadów o 40%, a ptaków o 37%. W Afryce liczba gatunków ssaków może zmniejszyć się o 21%, a gatunków ptaków o 26%.

Zobacz również:

Dzisiaj · 10:18

Turbulencje morskie i wyzwania dla turbiny O2

Różnorodność biologiczna odgrywa kluczową rolę z wielu powodów. Chociaż bliski kontakt między ludźmi a zwierzętami może prowadzić do chorób, jak na przykład pandemia COVID-19 wywołana przez dziką faunę, to wiele zwierząt przyczynia się do dobra środowiska. Ptaki owadożerne wspomagają rolników, a zwierzęta takie jak sępy i hieny usuwają odpady i zapobiegają rozprzestrzenianiu się chorób, takich jak wścieklizna i wąglik.

Przyszłe plany ochrony powinny uwzględniać rejony o większej aktywności ludzkiej. Tradycyjne metody, jak tworzenie stref chronionych, stają się coraz mniej praktyczne z powodu rozwoju człowieka i kwestii związanych ze sprawiedliwością. Przesiedlanie społeczności, które zamieszkują te obszary od dawna, nie jest już rozsądnym rozwiązaniem.

Ekolodzy powinni rozważyć zaangażowanie lokalnych społeczności, stworzenie ścieżek łączących obszary chronione oraz ustanowienie tymczasowych stref ochronnych w kluczowych momentach dla dzikiej przyrody.

Musimy odkryć nowe i włączające sposoby ochrony dzikiej przyrody, aby ludzie i zwierzęta mogli współistnieć w sposób zrównoważony.