Różne ścieżki: Polityki klimatyczne Harris i Trumpa w USA

WarsawKamala Harris i Donald Trump mają diametralnie różne poglądy na temat zmian klimatycznych i polityki energetycznej. Te różnice odzwierciedlają podstawowe rozbieżności pomiędzy Demokratami a Republikanami w tej kwestii. Harris dąży do kontynuacji i udoskonalania programów klimatycznych Bidena. Organizacje ekologiczne określają ją jako "sprawdzonego obrońcę klimatu". Z kolei Trump ostro krytykował te polityki, twierdząc, że są kosztowne i szkodzą gospodarce.

Harris popiera przejście na czystą energię poprzez kilka kluczowych działań: zwiększenie wykorzystania samochodów elektrycznych, zaostrzenie norm dotyczących zanieczyszczeń w elektrowniach węglowych, skuteczniejsze oczyszczanie starych szybów oraz podniesienie opłat dla firm naftowych i gazowych działających na terenach publicznych.

Harris, zazwyczaj silnie wspierająca ochronę środowiska, złagodziła swoje stanowisko wobec szczelinowania hydraulicznego, ponieważ jest to istotne dla gospodarki w takich stanach jak Pensylwania. Pokazuje to, że stara się ona znaleźć równowagę między swoimi celami klimatycznymi a potrzebami gospodarczymi kluczowych stanów.

Trump podchodzi do sprawy inaczej. Zamierza zwiększyć wydobycie paliw kopalnych, takich jak ropa naftowa, gaz ziemny i węgiel. Planuje również zlikwidować politykę klimatyczną Bidena, którą krytykuje. Trump uważa, że Stany Zjednoczone mają wiele niewykorzystanych zasobów energetycznych, które mogą przynosić zyski. W 2020 roku, jako prezydent, Trump zlikwidował już wiele przepisów dotyczących ochrony środowiska i planuje usunąć kolejne, jeśli ponownie zostanie wybrany.

Zobacz również:

Wczoraj · 02:24

Seksualne skandale wokół Trumpa i jego ministrów

Trump nie zgadza się z przepisami Bidena dotyczącymi emisji samochodowych, twierdząc, że zbytnio promują pojazdy elektryczne (EV) i zagrażają miejscom pracy w przemyśle motoryzacyjnym. Ostatnio Trump złagodził swoją krytykę, stwierdzając, że popiera "bardzo mały udział" EV, ale nadal wątpi w powszechną ich adaptację. Skupia się na uczynieniu amerykańskiej energii i elektryczności najtańszymi na świecie poprzez ulgi podatkowe dla tradycyjnych firm energetycznych i przyspieszenie zatwierdzania rurociągów gazu ziemnego.

Te różnorodne strategie ukazują nie tylko różnice w polityce, ale również odmienne wizje przyszłości amerykańskiej energetyki, gospodarki i przywództwa w kwestiach klimatycznych. Harris kładzie nacisk na długoterminową troskę o środowisko, podczas gdy Trump skupia się na krótkoterminowym wzroście gospodarczym i wykorzystaniu tradycyjnych paliw kopalnych do zapewnienia niezależności energetycznej.

Te decyzje mają wpływ na walkę USA z zmianami klimatycznymi, przyszłość gospodarczą kraju oraz stabilność energetyczną. W miarę jak świat przechodzi na energię odnawialną, wybrana ścieżka zdecyduje, czy USA będą liderami w zielonej gospodarce, czy też pozostaną uzależnione od paliw kopalnych.