Nieuw algoritme verandert ons begrip van aardbevingsgeschiedenis in de Cascadia-subductiezone

AmsterdamDe Cascadia-subductiezone in het noordwesten van de Grote Oceaan staat bekend om het veroorzaken van krachtige aardbevingen en tsunami's. De laatste grote aardbeving vond plaats in 1700. Wetenschappers werken hard om te bepalen wanneer de volgende grote zal plaatsvinden. Ze bestuderen oude aardbevingspatronen in geologische records, met name turbidieten, dit zijn lagen van onderwateraardverschuivingsafzettingen. Maar een nieuwe studie betwijfelt of turbidieten een betrouwbare manier zijn om eerdere aardbevingen in kaart te brengen.

Belangrijke punten:

• Onderzoekers van de Universiteit van Texas in Austin hebben twijfels geuit over de betrouwbaarheid van turbidietlagen als weergave van vroegere aardbevingen.
• Het onderzoek maakte gebruik van een algoritme genaamd dynamic time warping om turbidietlagen van de afgelopen 12.000 jaar te analyseren.
• De resultaten toonden aan dat de verbanden tussen veel turbidietmonsters nauwelijks beter waren dan toeval.
• De bevindingen benadrukken de noodzaak van verder onderzoek en betere methoden voor het interpreteren van geologische gegevens.

Turbidieten ontstaan wanneer sediment na een onderzeese aardverschuiving weer op de zeebodem neerdaalt. Geologen dachten eerder dat turbidietlagen veroorzaakt door aardbevingen in verschillende zeebodemmonsters overeen zouden komen. Dit onderzoek weerlegt echter dat idee. De analyse toonde aan dat turbidietlagen in de meeste gevallen niet voldoende overeenkwamen om ze duidelijk aan dezelfde aardbeving te kunnen koppelen.

Dit onderzoek toont aan hoe moeilijk het is om geologische gegevens te begrijpen. Turbidieten kunnen worden veroorzaakt door aardbevingen, maar ook door stormen, overstromingen en andere gebeurtenissen. Door gebruik te maken van het dynamic time warping algoritme om turbidietmonsters gedetailleerd te vergelijken, ontdekten onderzoekers dat veel overeenkomsten toevallig leken te zijn. Dit suggereert dat oudere methoden wellicht hebben overschat hoe vaak en waar aardbevingen in het verleden plaatsvonden.

Lees ook:

Vandaag · 14:37

Nieuwe doorbraak: gepersonaliseerde epilepsiebehandeling door genetica en hersenmapping te combineren

Dynamische tijdsvervorming is een waardevolle methode die zelden wordt toegepast in de geologie. Het biedt onderzoekers een consistente manier om data te vergelijken. Deze methode onderzoekt hoe goed gegevens van verschillende monsters overeenkomen, zelfs als hun fysieke eigenschappen verschillen. Dit is van belang omdat turbidieten, een soort sediment, er afhankelijk van hun locatie heel verschillend uit kunnen zien. De resultaten van het algoritme tonen aan dat het gebruik van verschillende gegevens en methoden noodzakelijk is om aardbevingschronologieën te verbeteren.

De studie bevestigde de nauwkeurigheid van haar resultaten met behulp van kunstmatige data. Bij het onderzoeken van turbidietfagen uit geologische monsters, bleken de overeenkomsten meestal willekeurig te zijn, behalve op plaatsen binnen een straal van 15 mijl van elkaar af.

Een nauwkeurig begrip van turbidietrecords is cruciaal voor aardbevingsvoorbereiding. Fouten bij het interpreteren van deze records kunnen leiden tot verkeerde risico-inschattingen. We moeten deze tijdlijnen verbeteren door betere methoden en diverse gegevens te gebruiken. Het doel is om nieuwe tools effectief in te zetten en hun bevindingen zorgvuldig te analyseren.

Deze studie verandert niet veel aan onze perceptie van de frequentie van aardbevingen in Cascadia, maar benadrukt wel het belang voor geowetenschappers om hun methoden te verfijnen en meer gedetailleerde gegevens te verzamelen om de aardbevingsrisico's in het verleden en de toekomst van de regio nauwkeurig te begrijpen.