Nowa era czystej energii: transkontynentalne linie przesyłowe energii

Nowy projekt zakłada połączenie Wielkiej Brytanii z Marokiem za pomocą podwodnego kabla energetycznego o długości prawie 2500 mil według WSJ. Kabel ten ma wykorzystywać duże farmy wiatrowe i słoneczne w Maroku do zaopatrywania brytyjskich domów w energię elektryczną. Simon Morrish, były konsultant zarządzania, stoi na czele tego przedsięwzięcia. Uważa, że jest to najlepszy sposób na dostarczanie czystej energii elektrycznej do Wielkiej Brytanii.

Morrish uzyskał początkowe inwestycje i zatrudnił wykwalifikowany zespół. Musi teraz:

• Uzyskać dotacje od rządu Wielkiej Brytanii.
• Zebrać dziesiątki miliardów dolarów.
• Zdobyć kluczowe pozwolenia od krajów kontrolujących dno morskie.

Projekt zakłada budowę najwyższej konstrukcji w Szkocji, ogromnej fabryki kabli oraz specjalnego statku do układania linii. Budowa fabryki w pobliżu Fairlie w Szkocji napotyka na opóźnienia i lokalny sceptycyzm.

Zapotrzebowanie na energię odnawialną rośnie, co wpływa na sposób dostarczania elektryczności. W przeciwieństwie do elektrowni węglowych i gazowych, które zazwyczaj znajdują się blisko konsumentów energii, źródła odnawialne są często położone z dala od miast, które najbardziej ich potrzebują.

W Europie Północnej podwodne kable łączą sieci elektryczne, aby dzielić się energią wiatrową. 475-milowa linia energetyczna z Wielkiej Brytanii do Danii zaczęła działać w grudniu. Singapur planuje do 2035 roku pozyskiwać 30% swojej energii elektrycznej z Indonezji, Kambodży i Wietnamu.

Linia wysokiego napięcia dostarczy energię elektryczną z Quebecu do Nowego Jorku. Kolejna linia przetransportuje energię wiatrową z Nowego Meksyku do Kalifornii i Arizony. Meridiam pracuje nad pierwszym połączeniem elektrycznym między Wielką Brytanią a Niemcami. Firma planuje również inwestycję w linię energetyczną o długości 750 mil, która połączy Grecję, Cypr i Izrael.

Zobacz również:

Dzisiaj · 01:36

Palestyńscy uchodźcy w Libanie: rzeczywistość wojny z Izraelem

Projekt ma na celu wykorzystanie bogatych zasobów odnawialnej energii w Maroku. Zachodnia część kraju dysponuje dużą ilością światła słonecznego i energii wiatrowej. Firma Xlinks, prowadzona przez Morrisha, planuje wybudować wystarczającą liczbę farm słonecznych, turbin wiatrowych i magazynów energii, aby dostarczyć 8% energii elektrycznej Wielkiej Brytanii.

Budowa tego projektu wymaga około 10 000 mil kabli. Obecni dostawcy nie są w stanie sprostać temu zapotrzebowaniu, dlatego Morrish założył firmę zajmującą się dostawą kabli. Fabryka niedaleko Fairlie nie została jeszcze zbudowana. Koszt projektu szacuje się na od 22 do 24 miliardów funtów.

Uzyskanie wsparcia finansowego od rządu Wielkiej Brytanii jest kluczowe dla powodzenia projektu. Morrish zdobył inwestorów, takich jak TotalEnergies oraz państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej z Abu Zabi. Xlinks zgromadził 100 milionów funtów w kwietniu.

Próby przesyłania afrykańskiej energii wiatrowej i słonecznej do Europy napotkały wcześniej trudności. Poprzedni projekt przesyłu energii na lądzie zakończył się niepowodzeniem z powodu konfliktów wewnętrznych i problemów politycznych. Morrish jest teraz optymistyczny dzięki niższym kosztom odnawialnych źródeł energii i uproszczonym procedurom zatwierdzania kabli podmorskich.

Popyt na kable może się zmniejszyć, jeśli wzrost energii odnawialnej nie spełni oczekiwań lub jeśli duże projekty nie zostaną zrealizowane. Szwecja niedawno zrezygnowała z połączenia z Niemcami z obawy przed wyższymi cenami lokalnymi. Podobny projekt w Australii został wstrzymany, ale jeden z liderów podjął decyzję o jego wznowieniu.

Przyszłość długodystansowych linii energetycznych wydaje się obiecująca, jednakże napotyka wiele trudności. Osiągnięcie sukcesu będzie zależało od finansowania i wsparcia ze strony rządu.