Dawne rafy koralowe rozwijały się dzięki wczesnym symbiotycznym partnerstwom z organizmami fotosyntetyzującymi
WarsawStarożytne rafy koralowe, datowane na 385 milionów lat, miały powiązania z organizmami przeprowadzającymi fotosyntezę. Dowodzi to, że dawne koralowce wykształciły zaawansowane metody przetrwania w ubogich w składniki odżywcze środowiskach na długo przed współczesnymi koralowcami. Analizując izotopy azotu w skamieniałych koralowcach z miejsc takich jak Niemcy i Afryka Północna, naukowcy odkryli najstarszy znany przypadek fotosymbiozy u koralowców.
Kluczowe Odkrycia:
- Analiza Izotopów Azotu: Technika stosowana do identyfikacji fotosymbiozy w pradawnych koralowcach.
- Badanie Skamieniałości: Koralowce z okresu dewońskiego wykazały oznaki symbiotycznych relacji.
- Dynamiczny Rozwój Raf: Umożliwiony dzięki recyklingowi substancji odżywczych w ubogich wodach w wyniku symbiozy.
Odkrycie to pokazuje, że starożytne rafy mogły rosnąć i rozwijać się dzięki współpracy między koralowcami a innymi organizmami. Koralowce te czerpały składniki odżywcze od swoich partnerów, co pozwalało im budować duże rafy nawet w miejscach ubogich w odżywcze substancje. Sugeruje to, że starożytne koralowce były bardziej zaawansowane, niż sądziliśmy, podobnie jak współczesne, oraz że miały złożone interakcje w swoich środowiskach.
Rafy koralowe odgrywają kluczową rolę w dzisiejszych oceanach, zapewniając schronienie, pożywienie i ochronę dla życia morskiego. Starożytne rafy prawdopodobnie pełniły podobne funkcje, wspierając gatunki morskie i pomagając im w ewolucji. Metoda izotopów azotu, którą stosują naukowcy, umożliwia zgłębianie wiedzy o cyklu składników odżywczych i funkcjonowaniu ekosystemów w dawnych oceanach.
To odkrycie rodzi pytania o to, jak stabilne i silne były koralowce oraz ich współpracujące organizmy na przestrzeni długich okresów czasu. Na przykład, jak te partnerstwa przetrwały lub zmieniły się podczas wielkich wydarzeń wymierania, takich jak pod koniec okresu dewońskiego? Zrozumienie tego może pomóc nam ocenić, jak koralowce radzą sobie dziś z zagrożeniami, takimi jak zmiany klimatyczne i zakwaszenie oceanów.
Badania wykazują, że geochemiczne metody mogą pomóc w zrozumieniu dawnych procesów ekologicznych i biologicznych. Chociaż są one stosunkowo nowe, znacząco poszerzają naszą wiedzę o życiu w przeszłości oraz jego środowiskach. Ta wiedza jest kluczowa dla przewidywania, jak obecne rafy koralowe mogą zareagować na wyzwania środowiskowe.
Zrozumienie dawnych związków koralowców pozwala lepiej poznać historię Ziemi. Daje nam wskazówki na temat działania ekosystemów koralowych w przeszłości oraz możliwych zmian w przyszłości. Naukowcy badając ten temat odkrywają nowe informacje na temat życia i zachowań w dawnych oceanach. Ta wiedza przyczyni się do opracowania strategii ochrony i odbudowy współczesnych raf koralowych.
Badanie jest publikowane tutaj:
http://dx.doi.org/10.1038/s41586-024-08101-9i jego oficjalne cytowanie - w tym autorzy i czasopismo - to
Jonathan Jung, Simon F. Zoppe, Till Söte, Simone Moretti, Nicolas N. Duprey, Alan D. Foreman, Tanja Wald, Hubert Vonhof, Gerald H. Haug, Daniel M. Sigman, Andreas Mulch, Eberhard Schindler, Dorte Janussen, Alfredo Martínez-García. Coral photosymbiosis on Mid-Devonian reefs. Nature, 2024; DOI: 10.1038/s41586-024-08101-9Udostępnij ten artykuł