Wat kleine fossielen onthullen over klimaatschommelingen op aarde meer dan 50 miljoen jaar geleden
AmsterdamTussen 59 en 51 miljoen jaar geleden onderging de Aarde een aanzienlijke opwarming tijdens de overgang van het Paleoceen naar het Eoceen. Deze opwarming werd veroorzaakt door grote hoeveelheden koolstofdioxide (CO2) en andere broeikasgassen, evenals tektonische activiteit. Wetenschappers van de Universiteit van Utah hebben nu een verband gelegd tussen zeewatertemperaturen en CO2-niveaus in de atmosfeer uit die tijd. Deze ontdekkingen zijn cruciaal voor het begrijpen van hoe menselijke activiteiten toekomstige klimaatverandering kunnen beïnvloeden.
De onderzoekers analyseerden minuscule fossielen uit oceaangebonden boormonsters om de zeetemperaturen en atmosferische CO2-niveaus van de afgelopen 6 miljoen jaar te bestuderen. Ze concentreerden zich op twee belangrijke opwarmingsperioden: het Paleoceen-Eoceen Thermisch Maximum (PETM) en het Eoceen Thermisch Maximum 2 (ETM-2). Hun bevindingen tonen een sterke relatie aan tussen hogere CO2-niveaus en stijgende wereldwijde temperaturen.
Belangrijkste bevindingen van deze studie:
- Sterke samenhang tussen CO2-concentraties in de atmosfeer en wereldwijde temperaturen
- Consistente klimaatgevoeligheden door verschillende tijdperken heen
- Snellere moderne CO2-uitstoot in vergelijking met oude gebeurtenissen
Wetenschappers bestuderen kleine organismen genaamd foraminiferen, die schelpen hebben. Deze schelpen bevatten boronisotopen die helpen bij het schatten van oude CO2-niveaus in zeewater. Door het analyseren van het boron in deze schelpen, kunnen onderzoekers meer te weten komen over vroegere omstandigheden van zeewater en atmosferische CO2.
De menselijke activiteiten van vandaag stoten koolstof veel sneller uit dan oude gebeurtenissen die opwarming van de aarde veroorzaakten. Hoewel de totale hoeveelheid vrijgekomen koolstof vergelijkbaar is, kan de snelle uitstoot van moderne emissies onverwachte klimaatproblemen veroorzaken. Onderzoek naar oude perioden helpt ons te begrijpen wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren.
Uit dit onderzoek blijkt dat het klimaat op aarde zeer gevoelig is voor veranderingen in CO2-niveaus, ongeacht de herkomst van de CO2. Hoewel het exacte gevoeligheidsniveau kan variëren, blijft het algehele effect groot. De resultaten suggereren dat ons huidige traject zou kunnen leiden tot vergelijkbare ernstige opwarmingsgebeurtenissen als in de oudheid.
De Shatsky Rise, een groot onderwatergebied in de noordelijke Stille Oceaan, heeft belangrijke fossiele bewijzen voor deze studie opgeleverd. Omdat carbonaatschalen in de diepe oceaan afbreken, moesten wetenschappers zoeken in ondiepere gebieden waar de schalen intact blijven. De sedimenten van Shatsky Rise bieden een essentieel verslag van oude zeewateromstandigheden aan het oppervlak.
Door te kijken naar klimaatveranderingen uit het verleden kunnen wetenschappers modellen verfijnen die toekomstige klimaatveranderingen voorspellen. Nu de uitstoot van broeikasgassen snel toeneemt, bieden deze onderzoeken cruciale inzichten over de lange termijn effecten op het klimaat van de aarde.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1073/pnas.2318779121en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Dustin T. Harper, Bärbel Hönisch, Gabriel J. Bowen, Richard E. Zeebe, Laura L. Haynes, Donald E. Penman, James C. Zachos. Long- and short-term coupling of sea surface temperature and atmospheric CO 2 during the late Paleocene and early Eocene. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2024; 121 (36) DOI: 10.1073/pnas.2318779121Deel dit artikel