Mensenrechtenorganisatie hekelt angst en intimidatie bij Oegandese olieprojecten

AmsterdamEr zijn berichten over een gespannen situatie rond het olieproject in Uganda. Een Amerikaanse mensenrechtengroep stelt dat Oegandese regeringstroepen angst zaaien. Sommige mensen beschuldigen deze troepen van gedwongen huisuitzettingen, het vernielen van vissersboten en geweld.

Brad Adams, directeur van Climate Rights International, verklaart dat het project heeft geleid tot geweld, angst en armoede onder de bevolking van Oeganda. Het olieproject, genaamd Kingfisher, wordt beheerd door de China National Offshore Oil Corporation (CNOOC) en wordt gezien als een bedreiging voor zowel het milieu als de mensenrechten. Oeganda beschikt over ongeveer 1,4 miljard vaten winbare olie.

Ondanks de beschikbare middelen kampt de olieproductie met flinke vertragingen, waaronder:

• Belastinggeschillen met oliebedrijven
• Beschuldigingen van corruptie
• Bezorgdheid over mensenrechten

TotalEnergies bezit 56,67% van de olievelden, CNOOC 28,33% en het Uganda National Oil Company 15%. TotalEnergies en CNOOC zijn ook van plan de East Africa Crude Oil Pipeline aan te leggen, die 1442 kilometer zal doorkruisen van Uganda naar de haven van Tanga aan de Indische Oceaan. Critici beweren dat deze pijpleiding een bedreiging vormt voor het milieu en de levensonderhoud van mensen omdat het door gevoelige gebieden loopt.

Lees ook:

Gisteren · 20:32

Buiten de krantenkoppen: VN werpt licht op conflicten

Oegandese functionarissen verzetten zich tegen milieukampagnes en mensenrechtenacties die gericht zijn tegen de pijpleiding. Zij beschuldigen de activisten van inmenging in nationale aangelegenheden. De autoriteiten zijn van mening dat opbrengsten uit olie miljoenen Oegandezen uit de armoede kunnen helpen. President Yoweri Museveni waarschuwt dat hij op zoek zal gaan naar nieuwe partners als de huidige zich terugtrekken.

Economische argumenten voor de pijpleiding negeren de schade die het kan veroorzaken aan het milieu en gemeenschappen. De route van de pijpleiding kan zeven bosreservaten, twee wildparken en het Victoriameer beschadigen, dat vers water levert aan 40 miljoen mensen. Critici beweren dat Oeganda beter in hernieuwbare energie zou kunnen investeren, wat minder schadelijk en beter voor de toekomst zou zijn.

De gemelde mensenrechtenschendingen roepen vragen op over wie werkelijk van de olie rijkdom profiteert. Als de lokale bevolking te maken krijgt met geweld, bedreigingen en armoede, is de beloofde welvaart van deze projecten twijfelachtig. De internationale gemeenschap moet deze mensenrechtenkwesties aanpakken en pleiten voor ethische praktijken in de olie-industrie van Oeganda.

Er zijn ernstige problemen zoals verdrijving, schade aan ecosystemen en watervervuiling die lang zullen aanhouden. Internationale organisaties en toezichthouders moeten de situatie nauwlettend volgen en ervoor zorgen dat de Ugandese regering eerlijke en humane praktijken naleeft.