Innovatieve medicijncombinatie versterkt kankerbestrijdend virus van de Aarhus University
AmsterdamWetenschappers van de Aarhus Universiteit hebben ontdekt dat het medicijn 4-Octyl-Itaconaat (4-OI) de werking van een kankerbestrijdend virus, het Vesiculaire Stomatitis Virus (VSVD51), kan verbeteren. Deze doorbraak biedt mogelijk nieuwe behandelingsopties voor kankers die niet op andere therapieën reageren.
Dit moet je weten:
- 4-OI werkt als een remmer van virussen en stopt hun voortplanting.
- VSVD51 is een op maat gemaakte virale agent die gericht kankercellen aanvalt en vernietigt.
- In combinatie zorgt 4-OI ervoor dat VSVD51 nog effectiever werkt.
- Deze combinatie biedt hoop voor de behandeling van moeilijk te bestrijden vormen van kanker.
- Het duo maakt de tumor ook zichtbaar voor het immuunsysteem, waardoor het beter kan worden aangepakt.
Hoogleraar David Olagnier, de hoofdonderzoeker, verklaarde dat hun doel was om kankers te behandelen die resistent zijn tegen virale infecties. 4-OI heeft eerder antivirale effecten laten zien in andere behandelingen. Echter, in deze nieuwe combinatie vertoont het een provirale werking. Deze andere interactie kan grote voordelen bieden voor patiënten met kankers die momenteel niet te behandelen zijn.
Sommige vormen van kanker kunnen virussen afweren, waardoor behandeling moeilijk wordt. De nieuwe combinatietherapie biedt echter een oplossing. Onderzoekers ontdekten dat het gebruik van VSVD51 met 4-OI het virus effectiever maakt tegen kanker.
David Olagnier benadrukte de noodzaak om verschillende methoden te vinden voor de behandeling van kanker. Hij legde uit dat kanker niet slechts één ziekte is, maar vele verschillende ziektes onder dezelfde naam. Deze nieuwe ontdekking zou kunnen helpen bij de behandeling van kanker. Het gebruik van biologisch actieve virale agentia zou onze benadering van sommige momenteel ongeneeslijke kankersoorten kunnen veranderen.
De volgende stap van het onderzoeksteam is uitgebreidere tests uitvoeren voordat ze het op mensen proberen. Ze zullen de combinatie testen op kanker die zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid. Daarnaast willen ze het ook proberen op bloedkankers zoals lymfomen.
David Olagnier kijkt optimistisch naar de toekomst van dit onderzoek. Hij is van mening dat deze combinatie een grote bijdrage kan leveren aan de behandeling van kanker. De verschillende effecten van 4-OI, afhankelijk van het virus en de situatie, maken deze ontdekking nog interessanter.
De nieuwe ontdekking is veelbelovend en laat grote vooruitgang zien. Wetenschappers willen doorgaan met hun onderzoek en het mengsel in grotere tests evalueren. Als het succesvol blijkt, kan het leiden tot nieuwe behandelingen voor moeilijk te genezen kankers en hoop bieden aan vele patiënten.
Blijf op de hoogte van het laatste nieuws van de afdeling Biomedicine van de Aarhus Universiteit. Deze nieuwe ontdekking is van groot belang en kan de toekomst van kankerbehandeling veranderen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1038/s41467-024-48422-xen de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Naziia Kurmasheva, Aida Said, Boaz Wong, Priscilla Kinderman, Xiaoying Han, Anna H. F. Rahimic, Alena Kress, Madalina E. Carter-Timofte, Emilia Holm, Demi van der Horst, Christoph F. Kollmann, Zhenlong Liu, Chen Wang, Huy-Dung Hoang, Elina Kovalenko, Maria Chrysopoulou, Krishna Sundar Twayana, Rasmus N. Ottosen, Esben B. Svenningsen, Fabio Begnini, Anders E. Kiib, Florian E. H. Kromm, Hauke J. Weiss, Daniele Di Carlo, Michela Muscolini, Maureen Higgins, Mirte van der Heijden, Angelina Bardoul, Tong Tong, Attila Ozsvar, Wen-Hsien Hou, Vivien R. Schack, Christian K. Holm, Yunan Zheng, Melanie Ruzek, Joanna Kalucka, Laureano de la Vega, Walid A. M. Elgaher, Anders R. Korshoej, Rongtuan Lin, John Hiscott, Thomas B. Poulsen, Luke A. O’Neill, Dominic G. Roy, Markus M. Rinschen, Nadine van Montfoort, Jean-Simon Diallo, Henner F. Farin, Tommy Alain, David Olagnier. Octyl itaconate enhances VSVΔ51 oncolytic virotherapy by multitarget inhibition of antiviral and inflammatory pathways. Nature Communications, 2024; 15 (1) DOI: 10.1038/s41467-024-48422-xDeel dit artikel