Deportatie van adoptee Adam Crapser: kritiek op Zuid-Koreaans adoptiesysteem

AmsterdamAdam Crapser werd geadopteerd, maar werd vanuit de Verenigde Staten teruggestuurd naar Zuid-Korea omdat hij geen burgerschap had. Zijn geval benadrukt de problemen met de adoptiewetgeving in Zuid-Korea en de uitvoering daarvan. Er zijn zorgen over de mogelijk gebrekkige of onjuiste praktijken van adoptieagentschappen. Deze situatie heeft geleid tot discussies over de noodzaak van betere regels en toezicht op internationale adopties. Het laat ook de emotionele en culturele uitdagingen zien waarmee internationale geadopteerden zoals Crapser worden geconfronteerd.

Crasper's situatie benadrukt een groot probleem met de adoptiepraktijken in Korea in het verleden. Eind jaren zeventig introduceerde de Koreaanse overheid beleid om het adoptieproces te versnellen. Dit was onderdeel van een poging om de economie te stimuleren door het aantal kinderen dat door de overheid ondersteund moest worden, te verminderen. Vaak ontbraken er goede controles bij deze adoptieprocedures, wat leidde tot slordige praktijken. Adoptiebureaus waren niet verplicht om ervoor te zorgen dat geadopteerden zoals Crapser staatsburgerschap kregen in hun nieuwe land. Hierdoor liepen veel geadopteerden risico, en werd Crapser uiteindelijk zelfs uitgezet omdat hij niet over de juiste papieren beschikte.

Deze kwestie is om verschillende redenen complex.

Gebrek aan overheidscontrole tijdens het adoptieproces. Mislukken in het garanderen dat geadopteerden de noodzakelijke burgerschapsdocumenten ontvingen. Emotionele en culturele vervreemding die geadopteerden ervaren bij uitzetting.

Lees ook:

Gisteren · 09:14

Zuid-Korea blijft weg bij Sado-mijnenceremonie vanwege verleden

Systeemfouten benadeelden Crapser en vele anderen. Gedurende deze periode was Zuid-Korea voornamelijk gericht op het opbouwen van economische en politieke banden met westerse landen en besteedde het weinig aandacht aan het welzijn van kinderen die naar het buitenland werden gestuurd. Het land stond onder militair bewind, wat leidde tot eenvoudige adoptieprocedures.

Adoptee Crapser heeft juridische stappen ondernomen tegen Holt, het bureau dat zijn adoptie regelde, en eist 200 miljoen won als schadevergoeding. Hij beweert dat het adoptieproces slecht werd afgehandeld en vergelijkt het met mensenhandel. Hoewel hij een deel van zijn zaak won, werd het merendeel van zijn claims afgewezen, wat de moeilijkheden benadrukt waarmee geadopteerden worden geconfronteerd wanneer zij proberen gerechtigheid te krijgen en instanties verantwoordelijk te houden.

Crapsers ervaring onderstreept de noodzaak van stevige wetgeving rondom internationale adopties. Het laat ook zien hoe belangrijk het is dat geadopteerde kinderen zich emotioneel en cultureel verbonden voelen met hun nieuwe gezinnen om soortgelijke moeilijke situaties te voorkomen. In de toekomst pleiten geadopteerden en hun supporters voor meer transparantie en aanpassingen in de regels van internationale adoptie, zodat het welzijn van de kinderen centraal staat.