Ontcijferen van kikkerziektes met inzichten uit dna, de natuur als hulpmiddel

AmsterdamWetenschappers onderzoeken hoe omgevings-DNA (eDNA) kan helpen bij het bestuderen en beheren van wilde dieren, in het bijzonder bij het in kaart brengen van de risico's van ranavirusuitbraken bij houtkikkers. Deze techniek maakt gebruik van genetisch materiaal dat dieren achterlaten om soorten te identificeren en inzicht te krijgen in veranderingen in populaties. Het blijft echter een uitdaging om met eDNA de grootte van populaties nauwkeurig te bepalen.

Belangrijke uitdagingen bij eDNA omvatten:

• Moeilijkheden om populatiegroottes nauwkeurig in te schatten, vooral bij kleinere groepen.
• Invloed van omgevingsfactoren op de concentratie van eDNA.
• Variatie tussen afzonderlijke monsters die de betrouwbaarheid beïnvloedt.

Tracy Rittenhouse en Meghan Parsley hebben samen met hun team onderzoek gedaan naar uitbraken van ranavirus bij boskikkers. Ze gebruikten eDNA om te onderzoeken hoe klimaatfactoren zoals temperatuur en zoutgehalte deze uitbraken beïnvloeden. Ze creëerden verhoogde milieuomstandigheden om te zien hoe dit de eDNA-niveaus en de verspreiding van de ziekte beïnvloedt. Het onderzoek belichtte de moeilijkheden om eDNA te koppelen aan het aantal kikkers, omdat veranderingen kunnen optreden door verschillende omgevingsfactoren.

Title: Veranderende Klimaatfactoren: Impact op eDNA en Ranavirus bij Boskikkers

Lees ook:

Vandaag · 12:04

Langdurig zitten: een verborgen gevaar voor de hartgezondheid, zelfs voor fitte mensen

Ondanks dat eDNA-onderzoek sterk is gevorderd, blijft het bepalen van de exacte hoeveelheid eDNA lastig. We kunnen betrouwbaar vaststellen of een soort aanwezig is, maar het precies tellen van het aantal individuen is moeilijker. eDNA kan helpen om grote verschillen te begrijpen, zoals wanneer er duizenden of slechts enkele exemplaren zijn. Voor kleinere veranderingen in populatiegrootte moeten we de methode verder verbeteren.

In de toekomst kan het belangrijk zijn om de manier waarop we monsters verzamelen te verbeteren. We zouden methoden kunnen ontwikkelen om monsters consistenter en betrouwbaarder te maken. Ook wordt het essentieel om met behulp van omgevingsfactoren de data beter te begrijpen. Bovendien zal het inzicht in hoe eDNA in de loop der tijd afbreekt onderzoekers helpen om het proces nauwkeuriger te maken.

eDNA biedt veelbelovende mogelijkheden voor het beheer en behoud van wilde dieren, maar er is meer onderzoek nodig om de huidige uitdagingen aan te pakken. Naarmate wetenschappers begrijpen hoe omgevingsfactoren de niveaus van eDNA beïnvloeden, kan dit waardevolle inzichten leveren voor natuurbescherming. Dit zal helpen bij het nemen van beslissingen die bedreigde soorten, zoals de houtkikker, kunnen beschermen tegen ziektes zoals ranavirus.