3D-genoom van goed bewaarde 52.000 jaar oude mammoethuid ontrafeld door wetenschappers
AmsterdamEen internationaal onderzoeksteam heeft een baanbrekende ontdekking gedaan door de 3D-genoom- en chromosoomstructuren van een 52.000 jaar oude wolharige mammoet in kaart te brengen. Dit is de eerste keer dat zulke gedetailleerde genetische informatie uit oude DNA-monsters is verkregen. De bestudeerde chromosomen waren veel langer dan de gebruikelijke fragmenten die in oude monsters worden gevonden, waardoor een ongekend detailniveau werd bereikt.
De chromosomen van de mammoet waren goed bewaard gebleven doordat het dier snel na zijn dood ingevroren raakte. Deze bevriezing zorgde ervoor dat zijn DNA intact bleef, waardoor wetenschappers het genetisch materiaal nauwkeurig konden bestuderen.
Belangrijke ontdekkingen zijn onder andere:
- De wolharige mammoet had 28 chromosomen.
- De gefossiliseerde chromosomen behielden hun nanoschaal lussen, essentieel voor genregulatie.
- Het DNA werd geëxtraheerd uit een huidmonster dat achter het oor van de mammoet was genomen.
De gefossiliseerde chromosomen van de mammoet waren verrassend goed bewaard gebleven en gedetailleerd. Onderzoekers konden zelfs de kleine lussen zien die genen reguleren. Dankzij deze structuur konden ze bepalen welke genen actief of inactief waren in de huidcellen van de mammoet, waardoor ze inzicht kregen in de genetische regulatie.
Deze ontdekking stelt wetenschappers in staat om geschiedenis op nieuwe manieren te bestuderen door een 3D-kaart te bieden die veel groter is dan de gebruikelijke oude DNA-stukken. Onderzoekers kunnen nu de genoomstructuur en gencontrole van oude wezens zeer nauwkeurig onderzoeken, wat voorheen niet mogelijk was.
Deze grondige studie van het mammoet-genoom is een grote vooruitgang in de wetenschap en helpt ons het biologische aanpassingsvermogen van uitgestorven soorten beter te begrijpen. Hoewel er nog veel werk te verrichten is, biedt dit onderzoek een stevige basis voor toekomstige studies van oude genomen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1016/j.cell.2024.06.002en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Marcela Sandoval-Velasco, Olga Dudchenko, Juan Antonio Rodríguez, Cynthia Pérez Estrada, Marianne Dehasque, Claudia Fontsere, Sarah S.T. Mak, Ruqayya Khan, Vinícius G. Contessoto, Antonio B. Oliveira Junior, Achyuth Kalluchi, Bernardo J. Zubillaga Herrera, Jiyun Jeong, Renata P. Roy, Ishawnia Christopher, David Weisz, Arina D. Omer, Sanjit S. Batra, Muhammad S. Shamim, Neva C. Durand, Brendan O’Connell, Alfred L. Roca, Maksim V. Plikus, Mariya A. Kusliy, Svetlana A. Romanenko, Natalya A. Lemskaya, Natalya A. Serdyukova, Svetlana A. Modina, Polina L. Perelman, Elena A. Kizilova, Sergei I. Baiborodin, Nikolai B. Rubtsov, Gur Machol, Krisha Rath, Ragini Mahajan, Parwinder Kaur, Andreas Gnirke, Isabel Garcia-Treviño, Rob Coke, Joseph P. Flanagan, Kelcie Pletch, Aurora Ruiz-Herrera, Valerii Plotnikov, Innokentiy S. Pavlov, Naryya I. Pavlova, Albert V. Protopopov, Michele Di Pierro, Alexander S. Graphodatsky, Eric S. Lander, M. Jordan Rowley, Peter G. Wolynes, José N. Onuchic, Love Dalén, Marc A. Marti-Renom, M. Thomas P. Gilbert, Erez Lieberman Aiden. Three-dimensional genome architecture persists in a 52,000-year-old woolly mammoth skin sample. Cell, 2024; 187 (14): 3541 DOI: 10.1016/j.cell.2024.06.002
Vandaag · 13:54
Oude kaas onthult geheime oorsprong van kefir
Deel dit artikel