Ujawnienie genetycznej mozaiki Afryki Północnej za pomocą genomiki i sztucznej inteligencji: arabskie i Amazigh korzenie.
WarsawNiedawne badania przeprowadzone przez Instytut Biologii Ewolucyjnej (IBE) oraz Instytut Biologii Ewolucyjnej UPF (CSIC-UPF) ujawniają nowe szczegóły dotyczące genetycznych korzeni ludności w Afryce Północnej. Korzystając z narzędzi sztucznej inteligencji, naukowcy przeanalizowali genomy 364 osób z różnych populacji tego regionu. Badanie wykazało, że Arabowie i Imazighen (Berberowie) posiadają odmienne pochodzenie genetyczne.
Kluczowe wnioski z badania:
Badanie to podważa ideę, że Arabowie w Afryce Północnej byli obecni od okresu neolitu. Stwierdza, że większość genów arabskich w tym regionie pochodzi z nowszego okresu, mianowicie z VII wieku n.e.. Badania podkreślają, jak migracja Arabów z Bliskiego Wschodu zmieniła skład genetyczny tego obszaru.
Sztuczna inteligencja odegrała kluczową rolę w tym badaniu. Zespół badawczy opracował model o nazwie GP4PG, który umożliwia bardziej precyzyjną analizę całych genomów. Ta nowa metoda stanowi znaczący krok naprzód w dziedzinie genetyki populacyjnej i pomaga nam lepiej zrozumieć wzorce migracji, które ukształtowały współczesne populacje.
Północna Afryka ma długą historię migracji, co doprowadziło do zróżnicowanego składu genetycznego. To badanie bada złożoną historię demograficzną tego regionu, pokazując, jak różne fale migracji ukształtowały jego obecny profil genetyczny. Wskazuje również, że populacja Imazighen zachowała swoją tożsamość genetyczną przez ponad 20 000 lat.
To badanie jest istotne dla zrozumienia genetycznego tła Afryki Północnej. Pokazuje, jak niedawne wydarzenia historyczne ukształtowały obecne populacje. Na przykład arabizacja Afryki Północnej w VII wieku miała ogromny wpływ na genetyczny skład tego regionu. Ta wiedza może dostarczyć nowej perspektywy na zmiany kulturowe i historyczne obszaru.
Badanie to dostarcza lepszego wglądu w historię genetyczną Afryki Północnej i podkreśla znaczenie zaawansowanych narzędzi obliczeniowych w analizie skomplikowanej genetyki populacyjnej. Praca ta wyjaśnia genetyczny skład dwóch kluczowych grup ludności i otwiera możliwości dalszych badań nad różnorodnością genetyczną ludzi w tym regionie.
Badanie jest publikowane tutaj:
http://dx.doi.org/10.1186/s13059-024-03341-4i jego oficjalne cytowanie - w tym autorzy i czasopismo - to
Jose M. Serradell, Jose M. Lorenzo-Salazar, Carlos Flores, Oscar Lao, David Comas. Modelling the demographic history of human North African genomes points to a recent soft split divergence between populations. Genome Biology, 2024; 25 (1) DOI: 10.1186/s13059-024-03341-4Udostępnij ten artykuł