Nowe badanie ujawnia niedawne wiatry gwiazdowe w supernowej SN 1181, pogłębiając naszą wiedzę.

Czas czytania: 3 minut
Przez Juanita Lopez
- w
Jasne pozostałości gwiazd lśniące na tle ciemnego kosmosu.

WarsawNiedawne badania dostarczyły nowych informacji na temat starożytnej supernowej zaobserwowanej w 1181 roku oraz jej najnowszej aktywności gwiazdowej. Ta supernowa, znana jako SN 1181, została udokumentowana w starych zapiskach z Japonii, Chin i Korei. Kiedy była najjaśniejsza, jej blask dorównywał jasności Saturna i można ją było dostrzec gołym okiem przez około 180 dni.

SN 1181 było rezultatem zderzenia dwóch białych karłów, prowadząc do powstania rzadkiej supernowej typu Iax. Ta supernowa wyróżnia się tym, że pozostawiła po sobie pojedynczego jasnego i szybko wirującego białego karła. Współcześni naukowcy skorzystali zarówno z aktualnych obserwacji, jak i dawnych zapisów, aby odnaleźć miejsce, gdzie znajduje się pozostałość po tej supernowej (SNR 1181) w pobliżu konstelacji Kasjopei.

W 2021 roku naukowcy ustalili lokalizację i strukturę SNR 1181, wykorzystując stare zapisy oraz nowe techniki badawcze. Odkryli, że SNR 1181 składa się z dwóch głównych obszarów uderzeniowych: wewnętrznego i zewnętrznego. Dzięki szczegółowej analizie najnowszych danych rentgenowskich udało im się stworzyć model komputerowy do lepszego zrozumienia tego zjawiska.

Główne wnioski z nowego badania obejmują:

  • Zderzenie wywołało rzadki typ supernowej Iax.
  • SNR 1181 charakteryzuje się strukturą o podwójnej strefie wstrząsowej.
  • Ostatnio rozpoczęły się wiatry gwiazdowe o dużej prędkości z powierzchni białego karła.

Badacze byli zaskoczeni, gdy odkryli, że szybkie wiatry gwiazdowe od białego karła mogły zacząć wiać dopiero w ciągu ostatnich 20-30 lat. Tak późny początek jest nietypowy, ponieważ takie wiatry zazwyczaj rozpoczynają się zaraz po utworzeniu się białego karła. Ich model komputerowy wykazał, że opóźnienie rozpoczęcia wiatru pomogło dokładnie odwzorować obserwowaną strukturę SNR 1181.

Takatoshi Ko, doktorant z Uniwersytetu Tokijskiego, przedstawił wyniki swoich badań. Ko stwierdził, że zmiana momentu rozpoczęcia wiatru była kluczowa dla zrozumienia obserwacji. Dzięki temu udało się lepiej poznać obszary wewnętrznego i zewnętrznego wstrząsu SNR 1181.

Pojawienie się wiatru może sugerować, że biały karzeł ponownie zaczął się palić. Może to wynikać z faktu, że materia z pierwotnej eksplozji opada z powrotem na jego powierzchnię, czyniąc ją gęstszą i gorętszą. Aby sprawdzić tę hipotezę, zespół zamierza użyć radioteleskopu Very Large Array w Nowym Meksyku oraz teleskopu Subaru na Hawajach do obserwacji SNR 1181.

To odkrycie pokazuje, jak przydatne jest łączenie różnych dziedzin nauki, takich jak historia i astronomia. Podkreśla ono również znaczenie wykorzystania wiedzy z różnych obszarów, aby lepiej zrozumieć kosmos. Na przykład, dawne dokumenty, takie jak Azuma Kagami, dostarczyły współczesnym astronomom istotnych informacji.

Nowe badanie poszerza naszą wiedzę o różnych rodzajach supernowych. Analizując stare supernowe i ich pozostałości, naukowcy mogą dowiedzieć się więcej o tych kosmicznych zjawiskach. Astronomia często bada przeszłość, aby zrozumieć przyszłość wszechświata. To badanie pokazuje, jak informacje historyczne i nowoczesna technologia mogą współpracować, aby rozwiązywać stare pytania.

Ko opowiadał o tym, jak fascynujące mogą być badania interdyscyplinarne, ponieważ mogą prowadzić do wielu nowych odkryć. Łącząc historię i astronomię, badacze są w stanie zdobyć nową wiedzę o naszej galaktyce. Ta metoda pomaga naukowcom lepiej zrozumieć wydarzenia związane z supernowymi i ich długoterminowe skutki.

Najnowsze odkrycia dotyczące SNR 1181 pokazują, że obiekty astronomiczne zmieniają się z upływem czasu. Podkreślają one również, jak ważne jest badanie starych zapisów, aby zrozumieć aktualne zjawiska. Badania dostarczają lepszego zrozumienia, w jaki sposób starożytne supernowe mogą wciąż wpływać na dzisiejszy wszechświat.

Badanie jest publikowane tutaj:

http://dx.doi.org/10.3847/1538-4357/ad4d99

i jego oficjalne cytowanie - w tym autorzy i czasopismo - to

Takatoshi Ko, Hiromasa Suzuki, Kazumi Kashiyama, Hiroyuki Uchida, Takaaki Tanaka, Daichi Tsuna, Kotaro Fujisawa, Aya Bamba, Toshikazu Shigeyama. A Dynamical Model for IRAS 00500+6713: The Remnant of a Type Iax Supernova SN 1181 Hosting a Double Degenerate Merger Product WD J005311. The Astrophysical Journal, 2024; 969 (2): 116 DOI: 10.3847/1538-4357/ad4d99
Nauka: Najnowsze wiadomości
Czytaj dalej:

Udostępnij ten artykuł

Komentarze (0)

Opublikuj komentarz