Kikkervisjes vermijden vervuiling door afval op te slaan

AmsterdamDe boomkikker van Eiffinger heeft een bijzondere manier om met afval om te gaan. Deze kikkers leven op de Japanse eilanden Ishigaki en Iriomote. Hun kikkervisjes stellen hun toiletbezoek maandenlang uit. Dit gedrag helpt hun overleven in kleine, afzonderlijke waterbronnen zoals bamboestengels. Hier is hoe ze dat doen:

• Hoge ammoniakbestendigheid: Kikkervisjes kunnen overleven in hogere ammoniakconcentraties dan andere soorten.
• Interne opslag: Ze slaan hun afval op in hun darmen tot ze volwassen zijn.
• Stikstofretentie: Ze zijn efficiënt in het vasthouden van ingenomen stikstof in hun lichaam.

Kikkervisjes hebben een unieke manier om met afval om te gaan, omdat een teveel aan afval in kleine vijvers of beekjes gevaarlijk kan zijn. In tegenstelling tot andere dieren die hun afval over een groter gebied kunnen verspreiden, stoppen deze kikkervisjes met het lozen van ammoniak als ze jong zijn. Dit helpt om hun leefomgeving veilig en niet schadelijk te houden.

Eiffinger-boomtadpoles kunnen afvalstoffen in hun lichaam verwerken zonder direct schade op te lopen. In tegenstelling tot andere kikkers hebben deze tadpoles een manier ontwikkeld om bestand te zijn tegen hun eigen gifstoffen. Deze weerstand is niet slechts een kwestie van fysieke kracht; het kan ook een verandering omvatten in hoe hun lichaam ammoniak beheert, waardoor het veilig kan worden opgeslagen.

Lees ook:

Vandaag · 11:34

Cannabisgebruik verslechtert hersenconnectiviteit bij jonge volwassenen met risico op psychose, toont McGill-studie aan

Sommige insectenlarven, zoals die van bijen en mieren, bewaren hun uitwerpselen om hun nesten schoon te houden. Dit suggereert dat verschillende diersoorten in drukke omgevingen, waar hygiëne belangrijk is, vergelijkbare oplossingen hebben bedacht voor dit probleem.

Door te bestuderen hoe organismen zich aanpassen aan barre omstandigheden, kunnen we inzicht krijgen in hoe soorten habitatverlies en klimaatverandering overleven. Deze specifieke aanpassing is cruciaal voor natuurbescherming en benadrukt het belang van het beschermen van kleine leefgebieden. Vaak worden deze gebieden over het hoofd gezien, maar ze zijn essentieel voor het voortbestaan van bepaalde organismen.

Dit onderzoek roept vragen op over welke evolutionaire krachten deze aanpassingen hebben veroorzaakt. Hoe heeft de noodzaak om verspilling te verminderen zowel gedrag als fysieke groei beïnvloed? De resultaten van deze studie kunnen van toepassing zijn op andere soorten in vergelijkbare habitats en bieden een beter inzicht in de biodiversiteit van kleine ecosystemen.