Hoe polsstimulatie subtiel onze keuze voor een hand beïnvloedt bij eenvoudige taken

AmsterdamRecente onderzoeken richten zich op de invloed van polsstimulatie op de keuze van de hand die we gebruiken voor eenvoudige taken. Normaal gesproken kiezen we automatisch een hand op basis van aanwijzingen zoals de locatie of de vorm van een voorwerp. Wanneer deze aanwijzingen niet duidelijk zijn, kan het stimuleren van bepaalde zenuwen in de pols ervoor zorgen dat we de voorkeur geven aan de hand aan die kant.

• Stimulatie van de polszenuwen kan de voorkeur naar het gebruik van die hand verschuiven.
• Dit effect komt het sterkst naar voren wanneer de keuze niet eenduidig is.
• Eenvoudige, snelle taken kunnen sneller verlopen door polsstimulatie.

Deze bevindingen zijn intrigerend. Wanneer de hersenen niet weten welke hand te gebruiken, kiezen ze vaak voor de hand die al eerder iets gevoeld heeft. Dit houdt in dat gevoelservaringen invloed kunnen uitoefenen op de beslissingen van de hersenen door subtiel richting te geven aan een keuze. Het gaat niet alleen om snellere reacties, maar ook om een kleine verschuiving in voorkeur die ongemerkt plaatsvindt.

Door te begrijpen hoe dit proces werkt, kunnen nieuwe behandelingen worden ontwikkeld, vooral voor mensen die moeite hebben met bewegen, zoals degenen die een beroerte hebben gehad. Door elektrische signalen naar de pols te sturen, kunnen we mogelijk de zwakkere hand beter laten functioneren. Zo kunnen beroertepatiënten langzaam weer beweging en vaardigheid terugkrijgen door regelmatig een hand te gebruiken die ooit verlamd was. Deze techniek kan worden gecombineerd met fysiotherapie om de hersenen te herorganiseren en de handfunctie te verbeteren.

Lees ook:

Vandaag · 03:40

Nieuw onderzoek: vroegtijdige revalidatie verbetert herstel na hersenschudding en vermindert langdurige klachten

Deze ontdekking geeft ons meer inzicht in hoe we bewegingsbeslissingen maken. Gewoonlijk richten we ons op hersengebieden die helpen bij het plannen en uitvoeren van bewegingen. Maar nu weten we dat sensorische signalen ook beslissingen kunnen beïnvloeden, zelfs als we ons daar niet volledig van bewust zijn. Dit zou onze benadering van revalidatie kunnen veranderen, wat mogelijk leidt tot nieuwe manieren om sensorische input te gebruiken om motorisch herstel te bevorderen.

Het toevoegen van aanraking aan het herstel van hersenletsel kan eenvoudiger en goedkoper zijn dan eerder gedacht. In de toekomst zouden kleine, draagbare apparaten deel kunnen uitmaken van reguliere therapieën, waardoor ze extra ondersteuning bieden aan patiënten om hun herstel te bevorderen.