Nieuwe ontdekkingen bij Polaris over diversiteit van hydrothermale bronnen op de Gakkelrug in de Noordelijke IJszee
AmsterdamEen recent onderzoek heeft meer inzicht gegeven in de verschillende soorten hydrothermale bronnen op de bodem van de Noordelijke IJszee, met name bij de Polaris-locatie op de Gakkelrug. Aanvankelijk werd gedacht dat Polaris een typische zwarte roker was vanwege zijn ligging en de eerste observaties. Nu is echter ontdekt dat het een bronnensysteem is met een laag metaalgehalte maar rijk aan waterstof en methaan. Deze ontdekking suggereert dat er meer varianten van bronnensystemen zijn op erg langzaam spreidende mid-oceanische ruggen dan we eerder dachten.
Belangrijke resultaten van het onderzoek zijn onder andere:
- Polaris produceert vloeistoffen die rijk zijn aan waterstof en methaan, anders dan traditionele zwarte roker systemen.
- De potentiële energie beschikbaar voor leven bij Polaris is hoger dan op veel andere hydrothermale plaatsen.
- Er is een grote microbiële diversiteit aanwezig, wat duidt op unieke ecosystemen.
Wetenschappers denken dat de waterstofrijke bronnen die te vinden zijn op plekken zoals Polaris, ons kunnen helpen begrijpen waar leven zou kunnen bestaan op oceanenwerelden zoals Europa of Enceladus in ons zonnestelsel. Dit idee maakt deel uit van NASA's inspanningen om dergelijke omgevingen te verkennen, vooral via het programma Netwerk voor Oceaanwerelden. Door deze gebieden op aarde te bestuderen, krijgen we inzicht in waar leven buiten onze planeet mogelijk zou kunnen zijn.
Onderzoekers die hydrothermale bronnen in het Noordpoolgebied bestuderen, moeten nieuwe manieren vinden om ze te verkennen omdat hun chemische samenstelling verschilt. In tegenstelling tot andere soorten bronnen die gemakkelijk te vinden en te bestuderen zijn, vereisen waterstofrijke bronnen geavanceerdere methoden om hun oorsprong en kenmerken beter te begrijpen. Dit betekent dat we betere instrumenten moeten ontwikkelen voor het in kaart brengen van de oceaanbodem en het onderzoeken van de plumes die uit deze bronnen komen.
Deze studie is van groot belang voor zowel de Aarde als de zoektocht naar buitenaards leven. Op Aarde stimuleert het wetenschappers om na te denken over de verschillende chemische kenmerken van oceaanventers en hun invloed op het zeeleven. Voor ruimteonderzoek helpt het bij het aanwijzen van plekken waar leven buiten onze planeet zou kunnen bestaan. Door meer te leren over de oceaanbodem op Aarde, willen wetenschappers deze kennis gebruiken voor onderzoek naar andere planeten met oceanen.
Dit onderzoek benadrukt de complexiteit van de onontdekte gebieden op aarde en laat zien dat het bestuderen van leven in verschillende omgevingen meerdere wetenschappelijke disciplines omvat. Door zich te richten op deze diepzeevormen, kunnen wetenschappers ontdekken hoe leven zich aanpast en hoe diverse ecosystemen hun energie verkrijgen. Dit zou ons inzicht kunnen geven in het leven op aarde en op andere planeten.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1016/j.epsl.2024.119166en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Elmar Albers, Alexander Diehl, Jessica N. Fitzsimmons, Laramie T. Jensen, Frieder Klein, Jill M. McDermott, Autun Purser, Jeffrey S. Seewald, Maren Walter, Gunter Wegener, Wolfgang Bach, Antje Boetius, Christopher R. German. Ultramafic-influenced submarine venting on basaltic seafloor at the Polaris site, 87°N, Gakkel Ridge. Earth and Planetary Science Letters, 2025; 651: 119166 DOI: 10.1016/j.epsl.2024.119166Deel dit artikel