Napięcia i przełomy: saga nuklearna Iranu przed wyborami

Czas czytania: 3 minut
Przez Maria Sanchez
- w
Irańska placówka nuklearna z międzynarodowymi flagami na pierwszym planie.

WarsawIran zorganizuje głosowanie na nowego prezydenta w piątek po śmierci surowego prezydenta Ebrahima Raisiego. Nowy prezydent będzie musiał zmierzyć się z rozwijającym się programem nuklearnym Iranu. Oto chronologia ważnych wydarzeń związanych z irańskimi działaniami nuklearnymi, które rozpoczęły się od celów pokojowych, ale stały się poważnym problemem globalnym.

  • W 1957 roku Iran, pod rządami szacha Mohammada Rezy Pahlaviego, podpisuje z USA umowę o współpracy w cywilnym programie nuklearnym.
  • W 1967 roku Iran otrzymuje Reaktor Badawczy w Teheranie w ramach amerykańskiego programu „Atom dla Pokoju”.
  • W 1974 roku szach ogłasza plany budowy 23 reaktorów nuklearnych, co wzbudza zaniepokojenie wśród amerykańskich urzędników.
  • W 1975 roku niemiecka firma Kraftwerk Union rozpoczyna budowę elektrowni jądrowej w Buszehr.

W 1979 roku, szach Iranu opuszcza kraj w wyniku protestów. Ajatollah Ruhollah Chomeini przejmuje władzę, zapoczątkowując Rewolucję Islamską. Rozpoczyna się kryzys zakładników irańskich, a program nuklearny Iranu zostaje wstrzymany. W latach 80., podczas wojny irańsko-irackiej, Irak atakuje elektrownię jądrową w Bushehr, która nie jest jeszcze w pełni operacyjna.

W 1987 roku Iran zawarł umowę z pakistańskim naukowcem A.Q. Khanem na pozyskanie projektów wirówek. Te projekty są kluczowe dla irańskiego programu nuklearnego. W sierpniu 2002 roku, zachodni wywiad oraz irańska grupa opozycyjna ujawniają tajny obiekt wzbogacania uranu w Natanz.

W czerwcu 2003 roku Wielka Brytania, Francja i Niemcy rozpoczęły rozmowy z Iranem dotyczące programu nuklearnego, ale Stany Zjednoczone nie brały w nich udziału. Do października 2003 roku Iran zaprzestał wzbogacania uranu. W lutym 2006 roku Iran ogłosił, że planuje ponownie rozpocząć wzbogacanie uranu, co spowodowało, że Wielka Brytania, Francja i Niemcy wycofały się z negocjacji. Do czerwca 2006 roku grupa P5+1, w skład której wchodzą USA, Wielka Brytania, Francja, Rosja, Chiny i Niemcy, próbowała przekonać Iran do ograniczenia jego programu nuklearnego.

W grudniu 2006 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ nałożyła pierwsze sankcje na Iran. Do 2010 roku przyjęto pięć kolejnych rezolucji, aby zaostrzyć te sankcje. Do listopada 2007 roku Iran posiadał około 3 000 wirówek, co budziło obawy wśród ekspertów ds. nuklearnych.

W lipcu 2008 roku Stany Zjednoczone po raz pierwszy uczestniczą w rozmowach nuklearnych. W czerwcu 2009 roku w Iranie odbywają się kontrowersyjne wybory prezydenckie, które prowadzą do ponownego wyboru Mahmuda Ahmadineżada i wywołują protesty. We wrześniu 2009 roku przywódcy zachodni ujawniają ukrytą irańską instalację wzbogacania w Fordo.

Do października 2009 roku, USA i Iran rozpoczęły tajne rozmowy w Omanie. W lutym 2010 roku Iran zaczął wzbogacać uran do prawie 20%. W maju 2010 roku zakończyła się niepowodzeniem próba zawarcia umowy nuklearnej przez Brazylię i Turcję.

W styczniu 2011 roku Iran i sześć globalnych potęg przerwały swoje rozmowy. W maju 2011 roku, irańska elektrownia jądrowa w Buszehrze zaczęła działać przy wsparciu Rosji. W listopadzie 2011 roku MAEA poinformowała, że Iran miał program zbrojeń nuklearnych, który zakończył się w 2003 roku. Iran zaprzeczył tym twierdzeniom.

W styczniu 2012 roku Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej informuje, że Iran wzbogaca uran do poziomu 20% w Fordo. Unia Europejska zamraża aktywa Centralnego Banku Iranu i wstrzymuje import irańskiej ropy. W kwietniu wznawiają się negocjacje, jednak kończą się niepowodzeniem. Do lipca 2012 roku amerykańscy i irańscy urzędnicy prowadzą tajne rozmowy bezpośrednie w Omanie.

Nowy prezydent Iranu będzie musiał zmierzyć się z trwającymi problemami. Działania nuklearne Iranu nadal wywołują międzynarodowe napięcia.

Świat: Najnowsze wiadomości
Czytaj dalej:

Udostępnij ten artykuł

Komentarze (0)

Opublikuj komentarz